Hoe zag mijn buurt eruit, waar ik ben geboren en wie woonde er in de jaren 70, ongeveer 25 jaar na de oorlog? In mijn buurt stonde huizen van rond 1900, heel klein, geen douche, kleine kamers, sommige met een bedstee en hele kleine keukens. Zoals bij mijn oma in een kast en bij ons thuis in de huiskamer, maar je wist niet beter. Toen ik ging trouwen woonden wij nog 3 jaar in bij mijn ouders en is mijn dochter Nora daar geboren in de bedstee.
Er is veel veranderd in die jaren 70 want er kwamen uit veel verschillende landen arbeidskrachten en hun gezinnen wonen. Zij hadden het geluk dat zij in onze buurt kwamen wonen waar veel saamhorigheid was, want iedereen had hetzelfde soort huis en we waren gewend elkaar te helpen. Heel belangrijk was Buurtvereniging Vredenoord, daar was iedereen welkom, wat voor kleur je ook had.
Het gezin Matoera was pas uit Suriname gekomen en de radio heeft daar opnames van gemaakt over wat ze van Nederland vonden (foto). Het was een grote verandering, maar ze waren snel gewend, want ze woonden naast de buurtclub Vredenoord en dat werd haast hun tweede huis. Hun huis was net zo als ons huis om de hoek, te klein. De bewonersvereniging Kralingen-West is jaren bezig geweest om voor de bewoners een betere plek in de wijk te vinden. Na jaren zijn wij met veel bewoners naar de Gerdesiaweg verhuisd, waar nieuwe huizen waren gebouwd. Deze hadden wel een grote keuken en een badkamer.
Mijn moeder heeft nog jaren met veel plezier in de Agaatvlinder gewoond. Mijn broers niet meer, die waren allemaal getrouwd en hadden een eigen huis. In de tijd werden in heel Rotterdam nieuwe huizen gebouwd.
Op de foto in kleur het hele gezin Wijs, jammer genoeg niet met onze vader, die is maar 59 jaar geworden. Hij werkte in de haven van Rotterdam, die hij groot heeft helpen maken, waardoor nu heel veel mensen goed werk hebben. Zijn kinderen zijn hem nooit vergeten.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar