Aan de Oostmaaslaan 950, zichtbaar vanaf de drukke Maasboulevard, staat sinds eind jaren ’60 het voormalige Visser ’t Hooft Centrum. Het is een in meerdere opzichten uniek, maar bij veel Rotterdammers onbekend oorlogsmonument: een symbolisch Duits verzoeningsteken aan de door oorlogsgeweld zwaar getroffen stad. In een samenwerking van de stichting OVMR (Oorlogsverzetsmuseum Rotterdam), huidige eigenaar U Vastgoed en Museum Rotterdam is aan de buitenzijde een bescheiden presentatie gemaakt, waarmee de bijzondere betekenis van het gebouw weer zichtbaar is. Dinsdagmiddag 6 december jl. nam wethouder Said Kasmi de nieuw aangebrachte vitrines aan het pand Oostmaaslaan 950 officieel  in gebruik.

Plek van herinnering
In de loop der jaren heeft het monument diverse andere eigenaren en functies gehad. Maar de rol  als herinneringsmonument voor de Rotterdamse bevolking is oorspronkelijk is vastgelegd in een overeenkomst met de Stichting Visser ’t Hooft (opgegaan in de stichting OVMR)  en de gemeente Rotterdam die van eigenaar op eigenaar is overgegaan. Met de inrichting van nieuwe buitenvitrines is dit weer stevig verankerd.

Duitse vrijwilligers vieren hoogste punt, 1967 Foto A. Groeneveld Stadsarchief R’dam

Presentatie De drie geschakelde vitrines zijn ingericht met inhoudelijk steun van Museum Rotterdam. Elk belicht een eigen aspect: de eerste gebeurtenissen in de omgeving van het pand in de meidagen van 1940, de tweede de ontstaansgeschiedenis en betekenis van het pand zelf en de derde verwijst naar Museum Rotterdam ’40-’45 NU waar de bezoeker meer kan leren over de gehele oorlogsgeschiedenis van onze stad. Ontwerper Charlotte van Otterloo heeft de inrichting een bijzonder gelaagd driedimensionaal karakter gegeven, waarbij in de materialen rekening is gehouden met de sterke lichtinval en de temperatuurswisselingen waaraan de buitenvitrines blootstaan.

Pand Sühnezeichen aan de Oostmaaslaan 950, 1968 foto A Groeneveld, collectie Stadsarchief Rotterdam

Het gebouw Begin jaren ’60 wil de Duitse Evangelische Kerk een Oecumenisch Centrum schenken aan Rotterdam.  Het bureau van de legendarische architect Gerrit Rietveld krijgt de opdracht een open en symbolisch gebouw te ontwerpen. Het vrije bouwterrein tussen Oostmaaskade en Maasboulevard bepaalt het uiteindelijke ontwerp. In een opgetilde kubus komen functies als ontmoetingshal, sport- en filmzaal, bibliotheek, slaapruimtes en werkkamers in een heldere vorm samen. Het ontwerp laat zo het algemene zien voor het bijzondere, wat symbolisch aansluit bij de oecumenische gedachte.  In 1964 begint een groep jonge Duitse vrijwilligers met de bouw. Vier jaar later opent theoloog Willem Visser ’t Hooft het pand dat ook zijn naam zal dragen. (ingezonden mededeling Museum Rotterdam  –  museumrotterdam.nl)


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.