Ik ga voor een paar weken naar Suriname op vakantie. Helemaal vakantie is het niet. Ik ga omdat ik het gezicht ben van een evenement dat plaatsvindt op 8, 9 en 10 oktober 2021 in mijn geboortedorp Wageningen Suriname. Mijn dorp was lange tijd een van de belangrijkste wat betreft de rijstsector. Het dorp is in verval geraakt nadat Suriname onafhankelijk was geworden. Want in ons rijstdistrict werkten veel Nederlanders die naar Nederland zijn vertrokken. Ze vertrokken met spoed uit Suriname omdat ze bang waren dat die onafhankelijkheid voor chaos zou zorgen.

Dat was een ramp voor het dorp, want de expertise die de Nederlanders hadden, viel meteen weg. Het dorp was stuurloos. Het is, zeg maar, net als in een gezin. Als de ouders vertrekken dan zijn de kids stuurloos. Het dorp raakte langzaam in verval. Het heeft jaren geduurd voor het echt zichtbaar was dat de Nederlanders waren vertrokken. Het ooit florerende dorp is zo verpauperd. Maar iemand heeft het initiatief genomen om het dorp weer op de kaart te zetten. Door een feest van drie dagen te organiseren. Een feest dat bestaat uit gezelligheid maar ook uit educatieve evenementen. Waarom die combinatie? De organisatie wil gezelligheid afwisselen met educatieve evenementen, omdat ze de bewoners die er nu nog wonen perspectief wil bieden. Hoop vooral.

Dat doen ze door voor lezingen te zorgen. Lezingen waar de bewoners iets aan hebben. Bijvoorbeeld, oud-Wageningers zetten ze in het zonnetje. Die willen ze bedanken omdat die zich ooit hebben ingezet voor het dorp. En ze decoreren mensen die ooit in het dorp hebben gewoond en zich elders zijn gaan vestigen. Die mensen willen ze ten voorbeeld stellen aan degenen die er wonen om te laten zien dat je het ver kunnen schoppen. Maar dat je wel zelf je schouders eronder moet zetten. Spelletjes voor de kids. Dansavond in de avonduren. Tal van activiteiten om het dorp in drie dagen op een leuke manier op te schudden.

Elk jaar is iemand het gezicht van het evenement. Ik ben het dit jaar. De bewoners hebben mij uitgekozen omdat ze zeggen, jij woont in Nederland maar bent nog altijd enorm betrokken met het dorp. Inderdaad, ik weet alles van iedereen. Terwijl ik in Nederland woon. Maar dat komt door Facebook en social media. Ik vind het een eer om het gezicht te zijn. Ik heb een ticket van de organisatie gekregen. Ik voel mij vereerd. Ik reis daarom af naar Suriname . Ik heb er zin in . Wordt vervolgd.

Lita Gunther


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Dit veld is vereist.
Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.