Ashmita Sunil voelt zich al thuis op Campus Woudestein. Foto: Joëlle Stapelkamp.
De Eurekaweek is inmiddels losgebarsten: drie dagen vol kennismaking, indrukken, ervaringen en nieuwe gezichten. Voor Ashmita Sunil (24) is het niet alleen het begin van een nieuw studiejaar, maar ook het begin van haar leven in Rotterdam. Ze verruilde het hectische leven in Delhi (India) voor een (pre)master Media&Creative Industries aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. “Ik heb jarenlang hard gewerkt om financieel onafhankelijk te zijn. Nu was het moment daar om in mijzelf te investeren.”
India
Ashmita groeide op in de Indiase hoofdstad Delhi. “Toen mijn ouders uit elkaar gingen, lag mijn focus vooral op financieel onafhankelijk willen zijn.” Om dat doel te bereiken, werkte Ashmita jarenlang in de sales. Dat haar passie lag in de media-, film- en entertainment-industrie, was in die jaren ondergeschikt. De financiële stabiliteit gaf haar ruimte om verder te denken en te kijken. “Toen ik het gevoel had dat het met mijn ouders en oudere zus goed ging, besloot ik dat het tijd was mijn dromen na te gaan jagen: studeren in Europa, mij verdiepen in de creatieve industrie en mijn horizon verbreden.” Ashmita koos voor Nederland en de Erasmus Universiteit Rotterdam vanwege de inhoud van de opleiding, maar ook vanwege de manier van leven. “In Nederland is de privé-werk-balans beter. In India draait alles om werk. Hier in Nederland voel ik: ik kan studeren, werken én ook nog leven.”
Rotterdam
Ashmita woont pas sinds een paar weken in Rotterdam, maar voelt zich al thuis. Haar eerste kennismaking met Nederland was wel even wennen. “Je huis en familie achterlaten en naar een nieuw land op een ander continent aan de andere kant van de wereld verhuizen, is niet makkelijk. Ik kwam aan op Schiphol met drie koffers van in totaal zeventig kilo. Ik had geen idee waar ik naartoe moest, dus ik vroeg een voorbijganger om hulp. Die vertelde dat de Intercity Direct de snelste manier is om in Rotterdam te komen en gaf me een kaartje. Op Rotterdam Centraal vroeg ik hulp een aan beveiliger, die voor me opzocht welke tram ik moest hebben. En omdat ik drie zware koffers had, moest ik ook elke keer bij het in- en uitstappen om hulp vragen. Mijn eerste les heb ik toen al geleerd: Nederlanders zijn heel behulpzaam, maar je moet het wel vragen”, lacht Ashmita.
Nieuw begin
Dat Ashmita hier in Rotterdam opnieuw moet beginnen, schrikt haar niet af. “Ik houd wel van een uitdaging.” Ze vertelt dat ze avontuurlijk is ingesteld en van sporten als paragliden, bungeejumping en surfen houdt en dat ze graag nog een keer zou skydiven. Ik heb haar de tip gegeven te gaan abseilen van de Euromast. Wat Ashmita het meest uitdagend vindt? “Mijn uitspraak in het Engels”, zegt ze zonder aarzeling. “In India spreken we veel Engels, maar met ons eigen accent en onze eigen klanken. Ik merk dat mensen me daardoor soms niet goed verstaan.” Toch laat ze zich daar niet door tegenhouden: “Zolang mensen me begrijpen, is het oké. En als het nodig is, zeg ik het gewoon nog een keer.”
Eurekaweek
Ashmita had de kaartjes voor de introductieweek als deelnemer al binnen, maar toen ze werd benaderd om als crewer aan de slag te gaan, greep ze die kans met beide handen aan. “Het is een mooie manier om anderen te ontmoeten én betrokken te zijn bij de organisatie. Ik houd van plannen en organiseren, dus dat komt goed uit. Het zal intensief zijn, je zal lange dagen maken en je moet op alles voorbereid zijn. Je werkt voor het grotere geheel; een uniek evenement neerzetten. En – misschien wel het belangrijkste – het levert voor jezelf een ervaring op om nooit te vergeten.”
Toekomst
Het is eigenlijk een overbodige vraag of Ashmita nog dromen heeft. Ze barst van de ambitie, weet wat ze wil en gaat geen uitdaging uit de weg. Volgend jaar zou ze graag meedraaien in het organisatieteam van de Eurekaweek. Waar andere nieuwkomers misschien nog zoeken naar hun plek, is Ashmita al druk bezig om het podium op te bouwen. Soms letterlijk, want ze houdt ervan om voor de camera te staan. Haar grote droom? Een rol in een Nederlandse film. Rotterdam is voor haar nog nieuw, maar haar blik reikt verder. Wie Ashmita spreekt, voelt: dit is pas het begin. Ze is hier niet alleen om te studeren. Ze is hier om iets op te bouwen en om te schitteren, in welke vorm dan ook.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar