- Een gesprek met Max de Corte over een ecologisch experiment
April 2013 begonnen achttien vrijwilligers met de aanleg van een ‘zogenoemd’ voedselbos in park De Nieuwe Plantage in Kralingen. Dit is een buurtproject, mogelijk gemaakt door de gemeente, waarbij mensen in de stad betrokken kunnen raken bij de duurzame productie van een grote variatie aan groente en fruit. Ook staat dit bos, van 800m2, model voor landelijke initiatieven om lokaal vers en gezond voedsel toegankelijk te maken voor iedereen die daar behoefte aan heeft.
Kralinger Max de Corte, 34 jaar en autodidact, is één van de vrijwilligers die op het idee voor het bos kwamen. Drie jaar geleden legde hij een stadsmoestuin aan om zijn eigen groente te kunnen verbouwen. Tegenwoordig organiseert hij cursussen en workshops en begeleidt en ontwikkelt hij projecten op het gebied van stadslandbouw. “Een band te hebben met je voedsel, dat is waar mensen naar terug verlangen. Tegenwoordig is wat je eet eenheidsworst. We eten allemaal hetzelfde. Vroeger had elke streek zijn eigen producten en smaken.”
Ketelbroek
Om een voedselbos in Kralingen te kunnen aanleggen gingen de vrijwilligers te rade bij de oprichters van ‘Ketelbroek’, het eerste Nederlandse voedselbos, in de buurt van Nijmegen. Voor Max is een voedselbos een ultiem voedselproductiesysteem, omdat het een zelfvoorzienend systeem is; een ecosysteem en daarmee moeilijker aan te leggen dan een moestuin. “Omdat het voedselbossysteem een kennis- intensief en onderhoudsarm systeem is, betekent het dat de investering vooral vooraf gedaan moest worden en dat je heel veel kennis en ervaring moet hebben en dat hadden we nog niet. Bij een moestuin zaai je jaarlijks, maar bij een voedselbos plant je éénmalig en zie je het resultaat pas op de lange termijn. Ik denk dat je wel tien jaar verder bent voordat je het idee van het bos echt kunt gaan zien. Maar als het werkt dan staat het er ook voor honderden jaren.” De wortels van twee acacia’s die al op de grond van het bos stonden zijn stikstofbinders, geschikt om de grond blijvend vruchtbaar te houden, zonder toevoeging van mest. Insecten zullen gaan zorgen voor de bestuiving van zaadplanten. Er zullen eetbare planten, bessenstruiken, paddenstoelen en lage fruitbomen groeien, zoals de Japanse mispel, de Siberische kiwi en lindebomen die kort worden gehouden om sla te maken van de scheuten.
Raad en daad
Voor de buurt heeft het bos op termijn drie functies. De diversiteit van planten en lage bomen zal een mooi beeld opleveren in het park. “Anders dan gemeentegroen.” De kennis en ervaring die er met dit bos zal worden verkregen zal worden gedocumenteerd en beschikbaar worden gesteld op de site van het voedselbos. Wanneer buurtbewoners zelf het initiatief willen nemen om hun straat eetbaar te vergroenen, kunnen de vrijwilligers met raad en daad assisteren.

Max de Corte: ‘een band te hebben met je voedsel, dat is waar mensen naar terug verlangen’.
Buurtevenement
Een paar keer per jaar zullen de vrijwilligers een buurtevenement organiseren waarbij buurtbewoners kunnen proeven wat er in het bos groeit. Het zal een paar jaar duren voordat de productie van het bos op gang komt. Maar dit voorjaar komen er al hostas op, hartlelies. Wie kent ze? Ze smaken naar asperges, zoals je ze nooit eerder geproefd hebt.
Fantasie
De aanblik van het bos op dit moment vergt veel van de fantasie van de voorbijganger. Het idee dat er over tien jaar een bos zal staan vol met gratis snacks maakt het de moeite waard. Max is niet bang dat het bos dan leeggeplukt zal worden door hongerige Kralingers. “Als mensen dat doen dan zullen ze het nodig hebben. En ten tweede, dan is het dus een maatschappelijk succes en heb ik een reden om naar de gemeente te gaan om te zeggen, we moeten het hele park eetbaar maken, want er is heel veel behoefte aan.”
Informatie over het bos is terug te vinden aan het mededelingenbord bij het voedselbos in het Nieuwe Plantage park in Rotterdam en op www.voedselboskralingen.nl
Joris Zee
recent commentaar