‘Het regelen en betalen van een uitvaart is een verplichting voor nabestaanden. Als niemand de begrafenis kan regelen, dan doet de gemeente dat.’ Zó staat het op de site van de gemeente Rotterdam. Om de teraardebestelling cachet te geven werkt de gemeente Rotterdam samen met stichting de Eenzame Uitvaart Rotterdam.
‘De stichting de Eenzame Uitvaart Rotterdam, dEUR, heeft ten doel een waardig en respectvol afscheid te geven aan overleden stadsgenoten die eenzaam stierven en zonder familie, vrienden of kennissen worden begraven of gecremeerd. Een dichter schrijft een speciaal gedicht voor de overledene en leest dat aan het graf of bij de kist voor. Het gedicht en een kort verslag van de uitvaart worden op eenzameuitvaartrotterdam.nl gepubliceerd. De Eenzame Uitvaart is een particulier initiatief en streeft ernaar, in samenwerking met de gemeente Rotterdam, dit “gebaar van beschaving” te introduceren.’ Zó staat het op de site van stichting de Eenzame Uitvaart Rotterdam.
De gemeente Rotterdam zorgt voor een grafsteen met daarop de naam, geboortedatum en sterfdatum van de overledene. De wettelijke minimumtermijn voor grafrust is 10 jaar. Algemene graven op de Rotterdamse gemeentelijke begraafplaatsen mogen na 15 jaar geruimd worden. Op de R.K. Begraafplaats St. Laurentius is dat 10 jaar.
De Ster werd uitgenodigd de gemeentelijke uitvaart mee te maken die op maandagochtend 28 oktober zou aanvangen om 09.00 uur op de R.K. Begraafplaats en Crematorium St. Laurentius in Crooswijk. De lijkauto blijkt al gearriveerd voor negenen en de vertegenwoordiger van de gemeente Rotterdam is aanwezig, zo ook vertegenwoordigers van dEUR, Irene Maaskant, Bianca Boer, Daniël Dee en ‘dichter van dienst’ Rien Vroegindeweij. De begrafenis wordt verzorgd door DELA. 4 jonge dragers, zo te zien studenten, ontfermen zich over de kist met de overledene. Die wordt op een lijkbaar door hen naar het graf gereden, voorafgegegaan door de uitvaartleider van DELA en een functionaris van de begraafplaats en gevolgd door de kleine stoet reeds genoemde begrafenisgangers. Als men dat al zou denken, degenen die zó worden begraven komen niet op een speciaal deel van de begraafplaats terecht. Op de eenvoudige houten kist ligt een kleurig boeketje. Voordat de dragers de kist aan touwen in het graf zullen laten zakken, rust die op twee balkjes die dwars over de grafkuil zijn gelegd. Dit is het moment dat ‘dichter van dienst’ Rien Vroegindeweij in actie komt. Aan de hemel is inmiddels een regenboog verschenen.
In memoriam
de heer Karel van Steenhoven
Het is weer herfst, Karel,
– als ik zo vrij mag zijn
je bij je voornaam te noemen.
Nu kan het nog, op de dag van je uitvaart,
ik bedoel, een mens is snel vergeten.
Zoals gezegd, het is weer herfst,
het fruit is geoogst, het ligt te koop in de winkels.
En we gebruiken weer de wintertijd,
we hebben de klok een uur teruggezet
alsof we de baas van dag en nacht zijn.
En verder gaat alles zoals het altijd ging
de wereld is nog steeds een gekkenhuis
Ik stel me zo voor, jij bleef liever thuis
in die flat in Schiedam en dat daar
op den duur niemand meer kwam.
Ach man, we maken er geen drama van.
Hier staan we dan, vreemden aan het graf
van een onbekende. Wat we de laatste
rustplaats noemen, wie weet, het is misschien
de eerste, het begin van een lange nacht.
Karel van Steenhoven, rust zacht.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar