Hippisch wereldfestijn belooft topspanning in Kralingse Bos

Springruiters in actie voor Nations Cup en Grote Prijs van de Rotterdamse haven

De 67e editie van het CHIO, die zich van donderdag tot en met zondag afspeelt op de terreinen van de Rotterdamsche Manège in het Kralingse Bos, heeft alles in zich om een spektakelstuk te worden.

door Han de Gruiter

Vooral de springruiters wacht een sportieve strijd, zowel vrijdag tijdens de landenontmoeting om de FEI Furusiyya Nations Cup als zondag bij de Longines Grand Prix of the Port of Rotterdam. Daarnaast is er ook dit jaar weer een soortgelijke landenwedstrijd voor de dressuurliefhebbers, zij het dat die nog te kort in de kinderlaarsjes staat om de absolute wereldtop al naar Rotterdam te lokken. Dus helaas géén dressuurkeizerin Charlotte Dujardin aan de start en bij de ooit zo onaantastbare Duitse équipe ook slechts één afgevaardigde uit de Top 50. Het is echter al gelukt, zeven naties (zes uit Europa, een uit Noord-Amerika) warm te krijgen voor deze Nations Cup.

Verrassende winst Italië
Halverwege de internationale topcompetitie om de Cup voor springruiters, met vier van de acht concoursen achter de rug, leidt België. Dat geeft weliswaar een vertekend beeld, omdat nog niet alle deelnemende landen een gelijk aantal concoursen hebben afgewerkt. Althans niet waar ze punten konden verdienen. Desondanks is die leidende rol van België verrassend, omdat de zuiderburen dit jaar voor het eerst weer op het hoogste niveau actief zijn. Hun start op eigen terrein in Lummen was uitstekend, maar het door Neerlands voormalige bondscoach Hans Horn geleide Italië deed het nog net iets beter. Ook al zo’n surprise. Twee weken terug in Sankt Gallen was de volle buit wél voor België, dus van eendagsvliegen kan moeilijk worden gesproken, zelfs al waren ze in Rome laatsten.

Gregory Wathelet, momenteel eerste zuiderbuur op de wereldranglijst, zal er in het Kralingse bos niet bij zijn (de Belgen komen sowieso niet op puntenjacht) en ook naar Ludo Philippaerts zullen we vergeefs moeten uitkijken. De voormalige meubelmaker uit Genk heeft eind mei na 46 jaar officieel een streep onder zijn internationale carrière moeten zetten. Noodgedwongen. Na een zware val in Fontainebleau bleek het niet langer meer te gaan. Ludo zal misschien nog wel eens op een kleiner concoursje uitkomen, maar zich voortaan vooral bezighouden met het begeleiden van zijn vier zoons. Nicola en Olivier maakten hun opwachting al in de nationale ploeg, zelfs samen met vader, Anthony en Thibault staan inmiddels te popelen om hun voorbeeld te volgen. We kunnen ervan op aan dat de naam Philippaerts niet verloren gaat voor de hippische sport.

Jos Lansink keert terug
Wie wél voor België uitkomen in Rotterdam? Onze voormalige landgenoot Jos Lansink, die hier in 1988 met Felix de Grote Prijs won en aldus (toen nog Nederlander) zijn internationale doorbraak beleefde, Niels Bruynseels, Constant van Paesschen, Gudrun Patteet (die het in Rome zo goed deed met haar foutloze tweede rondje) en Catherine van Roosbroeck. Ter plaatse zal bondscoach Dirk Demeersman bepalen welke vier in de ring komen en wie als reserve zal fungeren. Wat trouwens voor alle équipes geldt.

Groot-Brittannië of eigenlijk de familie Whitaker (John, Michael en Robert vormden driekwart van het team) won het roemruchte concours in de Italiaanse hoofdstad, na eerder ook al in La Baule te hebben gezegevierd. Beide keren zelfs zonder inbreng van Scott Brash, de sinds 2012 als een komeet omhoog geschoten Schot, die onlangs nog de Grote Prijs van Aken won en trots de wereldranglijst aanvoert. Hij zal er bij zijn in Rotterdam en daarmee hebben de Britten een prima ijzer in het vuur. Chef d’équipe Di Lampard stelt verder alle vertrouwen in good old Michael Whitaker, Ben Maher, Spencer Roe en de in St.-Katelijne Waver (bij Mechelen) wonende Joe Clee, getrouwd met Julie, een dochter van de voormalige Belgische topruiter Eric Wauters, die destijds zo dramatisch een eind aan zijn leven maakte in zijn eigen paardenstal nadat het in de concoursen niet meer zo liep als hij wilde.

Duitsland topfavoriet?
Favoriet als steeds zijn natuurlijk ook de Duitsers. Eén blik op deelnemerslijst maakt dat klip en klaar: Ludger Beerbaum, diens schoonzus Meredith Michaels- Beerbaum, Markus Ehning, Christian Ahlmann en Daniel Deusser. Laatstgenoemde prijkt op de tweede plaats van de Longines Rankings, de actuele wereldranglijst, en was ook tweede tijdens de jongste GP van Aken, ‘s werelds meest prestigieuze concours. De eerste drie wedstrijden om de Nations Cup hebben de Duitsers overgeslagen (dat mag in de huidige opzet, elk land mag ook zelf bepalen waar het serieus voor de punten strijdt en waar alleen voor de dagprijzen), dus in Rotterdam moeten ze serieus aan de bak. Zet hen maar bij de favorieten. Tenslotte wonnen ze de landenwedstrijd in Kralingen niet voor niks driemaal in de laatste vier jaar.

Frankrijk, dat de Nations Cup in 2014 won, was bij ons zowel in 2009 als een jaar geleden winnaar van de landenwedstrijd. Ook al een feit dat er niet om liegt. Op het openingsconcours van Lummen waren de Fransen op de eerste meidag vierde, veertien dagen later in het eigen La Baule tweede, in Rome niet van de partij en in Sankt Gallen vijfde. Daar maakte voormalig Europees kampioen Kevin Staut er tijdens de tweede omloop een puinhoop van met maar liefst vijftien strafpunten. Hij zal ontbreken in Kralingen, in tegenstelling tot Patrice Delaveau die hier vorig jaar de Grote Prijs won. Bondscoach Philippe Guerdat, pa van de Zwitserse topruiter Steve Guerdat, selecteerde voorts Simon Delestre, Roger Yves Bost (in Sankt Gallen evenmin erg op dreef), Jérôme Hurel en Aymeric de Ponnat.

Kevin Staut blijft thuis
Zwitserland was tweede in het eigen Sankt Gallen, waar Martin Fuchs en Romain Duguet tweemaal nul reden, maar Steve Guerdat (nota bene regerend olympisch kampioen) zijn confraters in de steek liet door twaalf strafpunten in totaal te scoren. Pius Schwizer had het daar helemáál niet meer. Na twee balken afgeworpen te hebben, gaf hij er ontmoedigd de brui aan, om in ronde twee nogmaals vier balken in het zonovergoten gras te horen ploffen. Desondanks geeft bondscoach Andy Kistler beide heren voor Rotterdam een herkansing, wellicht mede omdat het daar voor de Helveten toch niet om de punten gaat. Fuchs en Duguet komen ook mee en datzelfde geldt voor Claudia Gisler.

Ieren krijgen we niet te zien in Kralingen, wel Zweden en Brazilianen. De Skandinaviërs verschijnen met Henrik von Eckermann, Douglas Lindelöw, Peter Fredricson, Alexander Zetterman en Helena Persson. Geen Bengtsson dus, de nummer acht van de wereld. Brazilië, dat evenmin om de punten komt strijden, schreef slechts vier ruiters in: Pedro Veniss, Yuri Mansur, Felipe Amaral en Karina Johannpeter. Duimen voor die lui dat ze niet genoodzaakt worden een reserve in te zetten. De Zweedse bondscoach heet Sylve Söderstrand, de Braziliaanse Jean-Maurice Bonneau.

CHIO 2014

Weer Gerco en Jeroen
En de Nederlanders? Zij zijn regerend wereldkampioen en wonnen vorig jaar in Barcelona de finale van de Nations Cup, zodat ze ook in die functie titelhouder zijn en daarmee het nodige aan aan hun stand verplicht. Oranje bevat er genoeg kwaliteit en ervaring voor. Het duurt altijd wat langer dan in de rest van de wereld voordat de KNHS de definitieve opstelling bekend maakt (omdat er anders op de persbijeenkomst geen nieuws meer is?), maar zó moeilijk is het voorspellen van de vijf namen niet dankzij zekerheidjes als Jeroen Dubbeldam, Gerco Schröder en Maikel van der Vleuten, met plek elf momenteel hoogst geplaatste landgenoot op de wereldranglijst. Dat Jur Vrieling niet voor het eerst bij die drie mag aansluiten, is al net zo min verrassend. Tweevoudig landskampioen Leopold van Asten fungeert als reserve.

Het zijn trouwens dezelfde ruiters (springamazones lijken van de aardbodem verdwenen) die ons land vorige maand in Rome naar de tweede plaats voerden. Eerder in Belgisch- Limburgs Lummen, waar Oranje niet om de punten meedeed, had bondscoach Rob Ehrens aan Willem Greeve, Johnny Pals en Frank Schuttert de kans geboden, ook eens met het grote werk kennis te maken (Harrie Smolders was er de ervaren man).

Groot verschil in kwaliteit
Neerlands laatste plaats in Sankt Gallen had deels met tegenslag te maken, hoewel de bondscoach er naar eigen zeggen had kunnen constateren dat er een té groot verschil in kwaliteit tussen top en subtop is. De Greeve Brothers en Johnny Pals kunnen zich aangesproken voelen. Van Asten, die er aanvankelijk zou rijden, zegde te elfder ure af omdat VDL Groep Zidane niet fit genoeg was en Frank Schuttert had een soortgelijk verhaal over Winchester HS. Zo moest het in Sankt Gallen andermaal van Harrie Smolders komen. Hij stelde niet teleur met vier strafpunten over twee omlopen en moet daarom ontgoocheld zijn, bij het CHIO niet eens reserve te zijn.

De gang van zaken zal bekend genoeg zijn, maar volledigheidshalve nog een keer. De vijfde wedstrijd om de Nations Cup begint vrijdagmiddag om vier uur en bestaat uit twee manches. Tijdens de eerste omloop gaat steeds de startruiter van elk team het parcours te lijf. Elke fout op de hindernissen kost vier strafpunten, wie het parcours niet binnen de voorgeschreven tijd aflegt, krijgt er nog eentje bij. Van elk land wordt zowel na de eerste als tweede omloop het slechtste van de vier resultaten kwijtgescholden. De optelsom van alle totalen bepaalt de tussenstand. Zijn de nummers één van elke ploeg geweest, de nummers twee gaan in dezelfde volgorde rond. Daarna alle nummers drie en tenslotte de laatste serie van alle nummers vier.

Finale in Barcelona
Nadat iedereen is gefinisht, volgt een pauze van een kwartier. De startruiter van het land dat dan laatste staat, moet als eerste de tweede omloop te lijf, gevolgd door de collega van nummer zeven in de tussenstand, enzovoorts. Na afloop worden alle resultaten van beide manches samengevoegd en de ploeg die het minste aantal strafpunten heeft, is dagwinnaar van het vijfde concours in de competitie om de Nations Cup 2015, waarvan de finale in september in Barcelona plaats heeft.

Programma Nations Cup
De concoursen van Lummen, La Baule, Rome en Sankt Gallen zijn inmiddels gelopen. Het betekent dat we halverwege zijn met de internationale competitie om de FEI Furusiyya Nations Cup. Vier andere toernooien resteren dit jaar nog, te beginnen met Rotterdam deze week. De rest van het programma luidt: Falsterbö: 9-12 juli; Hickstead: 30 juli-2 augustus; Dublin: 5-9 augustus; Finale Barcelona: 24-27 september.

Alle springruiters die een uitverkiezing voor de landenploeg aan hun neus voorbij zagen gaan, maar ook degenen die wél aan de strijd om de Nations Cup meedoen, krijgen volop kans zich in enkele bijrubrieken te kwalificeren voor de Grote Prijs die zondagmiddag om half drie begint en eveneens over twee manches wordt verreden. Iedere deelnemer die ze foutloos voltooit, plaatst zich voor de barrage. Die bestaat uit slechts één alles beslissende omloop op tijd. Simpel gezegd: wie dan het snelst foutloos rond scheurt, is eindwinnaar en krijgt een ereplaats op de dan 67 jaar lange lijst van ruiters en amazones die zich ooit de beste in het Kralingerbos hebben getoond.