Ste Julie. Na het lezen van NRC-Handelsblad begin ik op dinsdag aan mijn column. Dat is een soort plicht en daaraan houd ik mij. Nu speelt Gustav Leonhardt klavecimbelmuziek terwijl ik typ. Gisteren werd de bomaanslag gepleegd in Boston USA. Het is op dit moment niet duidelijk wie erachter zit. Eindelijk heb ik Radio Mozart. Die speelt prettige muziek om bij te typen.

Zondag was er een film over het Huis van Oranje. Koningin Beatrix werd gespeeld door iemand die op haar leek. Het was een matige film. Op 17 april gaan we naar de Orchideeën Hoeve. Het is een duur uitje want het kost 30 euro. Ik hoop dan ook iets voor het geld terug te krijgen. De TV doet het niet. Op 20 april komt mijn zoon Martinus op bezoek. Hij is een handige jongen die de kost verdient bij een firma in computers. Het eerste wat hij doet als hij in het Dr. Wumkeshûs is, is achter mijn laptop gaan zitten en geheimzinnig met de toetsen spelen.

Wat wij hier doen is koffie drinken en zwijgen. Ik neem dan ook een Frans boek mee dat ik lees terwijl de anderen zwijgen. Het zijn ruïnes die soms opeens beginnen te huilen. Ik heb een gezellige kamer met overal boeken en muziek, Radio Mozart. Als ik klaar ben met mijn column dan doe ik de gordijnen dicht. Want als de pillen zijn geweest om 21 uur, dan duik ik in mijn bed. Het ligt nu al open om er zo in te stappen. Er is iets met de zorg zodat ik morgen weer geen ontbijt heb. Dan drink ik maar melk.

Ik heb een abonnement op 360Magazine. Ik lees die niet zo vaak en heb ook de Elsevier die de moeite waard is. Ik ben benieuwd of wij 30 april de inhuldiging zullen zien op TV. Ik zou dat wel leuk vinden. Het is een gebeurtenis die eens in de 30 jaar optreedt. Langzamerhand is het papier vol en kan ik tekenen.

Robin Adèr