Ooit een gevierd zakenman in waterflessen, maar zijn broer – die ook in zaak werkte – pleegde fraude. Ook overleefde hij een aanslag op zijn leven. Rotterdammer Aad Bak heeft een extreem leven en besloot deze verhalen in het boek Rauw op te schrijven.

Waarom heb je dit boek geschreven?
Ik zat in café De Lusthof in Kralingen en daar zaten oude mannen te vertellen over hun leven. Ik was dertig jaar jonger en dacht: ‘Ik heb dezelfde verhalen, maar dan extremer.’ Ik zette dat op een bierviltje, als kattebelletje. Zo is het begonnen. Met het boek wil ik de wereld een beetje beter maken. Maar ik wil mensen ook waarschuwen voor wat er fout gaat in de maatschappij.

Wat heb je met Kralingen?
Ik ben er opgegroeid. Het is een leuke ‘oude jongens krentenbrood’-omgeving. Een dorp tegen de stad aan, waarvan het hart is weggebombardeerd. Opvallend is dat waar de brandgrens loopt, ook de achterstandsbuurt met Marokkanen ophoudt. Kijk maar naar metrostation Gerdesiaweg.

Je beschrijft hoe jij en je vriend worden afgetuigd door een tiental Marokkanen in de Lusthofstraat.
Het was een aanslag. Een aanslag op mijn denken en zijn. Als je dan hoort dat er onlangs een man van 79 is afgetuigd door zo’n groep dan schrik je. En dan wordt gezegd dat ‘ze er op gaan letten’. Dat hebben ze bij mij nooit gedaan. Ik stond op een dodenlijst en moest regelmatig via de achteruitgang de kroeg verlaten omdat er weer gasten op scooters me op stonden te wachten. Ik ben naar het buitenland gegaan omdat ik er niet meer tegen kon.

Is er sindsdien iets veranderd?
Het is nog harder aan het worden. Die gasten gaan ondergronds en agenten bijten harder van zich af. Van de tien die mij toen hebben afgetuigd zitten er vier vast, vier ‘hosselen’ er wat en twee zijn redelijk terechtgekomen. Ik vrees dat er iets moet gebeuren om Amerikaanse toestanden te voorkomen. Maar wat? Ik heb zo ook geen oplossing.

En de overheid doet te weinig?
Ik wil de staat een spiegel voorhouden. Want ze doet helemaal niks. Niet eens extra wagen door mijn straat na die aanslag. Kijk, het is hier geen Detroit of Chicago, maar ik word wel moe van die zelfingenomenheid. Steeds maar die mantel der liefde die over dit soort problemen wordt gegooid.

In het boek valt te lezen dat je ooit een gevierd zakenman was.
Ik deed zaken in flessen water voor op kantoren en daar heb ik goed aan verdiend, totdat mijn broer fraude pleegde.

Ook toen had je het al aan de stok met de FIOD (Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst).
Ze vielen bij mij binnen met veertien man en ook op kantoor en bij mijn broer thuis. Alles werd overhoop gehaald omdat we een heffing nog niet betaald zouden hebben. Dat was echter al gebeurd en die actie van die ambtenaren kostte zeker drie ton. En dat terwijl het bedrag dat open stond een ton was. Belachelijk toch. Als het Nederlandse belastingklimaat wat vrolijker zou zijn, zou er minder gerommeld worden.

Rauw is verkrijgbaar op www.aadbak.nl en bij diverse Rotterdamse boekhandels o.a. Amesz

Door Job Halkes: Metronieuws