Om de zoveel tijd moet je controleren of je overkomt zoals je wilt overkomen. Dat geldt voor een persoon, voor een organisatie en dus ook voor een deelgemeente. Als je wilt weten hoe je overkomt bij anderen als persoon, dan kun je dat op meerdere manieren aanpakken.

Je kunt vragen aan je vrienden wat ze goed aan je vinden. Aan de mensen die jou mijden vraag je waarom ze dat doen. Je kunt natuurlijk ook een professionele psychoanalyse laten uitvoeren. Bijvoorbeeld om uit te zoeken of je een minderwaardigheidscomplex hebt of dat je echt minderwaardig bent. Organisaties huren een onderzoeksbureau in die vragen gaat stellen bij hun klanten en de weggelopen klanten. Winkels proberen vaak iets nieuws uit en kijken of dat meer aanloop en omzet genereert. Maar hoe doen deelgemeenten het? Zelfreflectie kan niet, want een deelgemeente heeft geen zelf. Een organisatiebureau levert vaak geen antwoorden die makkelijk door de deelraad, laat staan door de inwoners te begrijpen zijn.

Die weg slaan we dus niet in. Wat dan? Een referendum? Meestal doet nog geen kwart van de mensen mee, omdat driekwart van de mensen vindt dat de deelraad hen vertegenwoordigt. Hoe dan wel? Mijn voorstel is dat wij het zelf doen. Je vraagt aan je buren en aan mensen die er buiten wonen, wat ze van onze deelgemeente vinden. Eenvoudig uit te voeren en je krijgt in ieder geval een eerste indruk. Hierbij enige antwoorden die ik kreeg van buitenwoners: ‘Sparta, Kralingse Bos hippies, hippisch, oude wegen ernaartoe, er wonen alleen maar burgemeesters, premiers en ministers (!), golf, kantorenpark, beter dan Hilligersberg, geen idee waar dat ligt.’ En van inwoners: ‘prima tram, bus, metro, Oudedijk veel te lang open, Kralingen-West aan Noord geven, leuk uitgaan, niet meer wat het geweest is, geen klein leuk hotelletje te vinden.’ En natuurlijk hoorde ik nog wel meer, maar hier laat ik het bij. Wel een goed idee overigens: een hotel midden in onze deelgemeente. Bij metrostation Gerdesia of zo. Wie van ons gaat ervoor?

Eduard Schuringa