Meerdere keren heb ik in deze column mijn enthousiasme laten blijken over de ‘Dag van de Romantische Muziek’ in het mooie park bij de Euromast. Heerlijk met familie en vrienden in het zonnetje op een plaid zitten in het gras en samen genieten van een mee – genomen flesje Chablis en toastjes met Boursin. Op de achtergrond vioolmuziek en kijken naar de andere bezoekers. De één dost zich nog leuker uit dan de ander.

Maar de organisatie van het festival is in professionele handen overgegaan en meteen ging het mis. Door hun reclamecampagne kwamen veel te veel mensen naar het park (maar liefst 30.000 bezoekers) Dat is niet leuk meer. Veel te vol. En nu komt het: festivaldirecteur Hans Mosselman klaagt dat ze een flinke financiële strop hadden. Dat komt (zegt Hans Mosselman) omdat de bezoekers alles zelf mee namen en bijna niets kochten.

Nee, natuurlijk kochten ze niets, want dat is nu juist de charme van deze dag: zitten op een plaid en je meegenomen lekkernijen oppeuzelen. Nu wil die Hans Mosselman nota bene gaan verbieden om meegebrachte etenswaren te nuttigen. Zeker weten dat wij dan niet meer komen. Mijn advies aan Hans is: ga terug naar af. Geen reclame, geen duurbetaalde artiesten. Laat horeca alleen toe als ze flink willen betalen, maar eigenlijk liever niet. Hou het ‘low budget’. Hoe duur kan het zijn om tijdelijk vijf podia neer te zetten waarop artiesten kunnen optreden? Ik hoef geen wereldsterren te horen op die dag. Mijn buur – meisje speelt ook verdienstelijk viool en die hoeft geen gage voor een optreden en zo zijn er nog honderden muzikanten.

Regel alleen die vijf podia, een schema met wie waar en hoe laat speelt en een paar toiletten. Die toiletten brengen hun geld op, want je staat uren in de rij om voor een euro te mogen plassen. Ik zag ook verklede mensen die daarvoor betaald kregen. Artiesten dus. Zulke mensen wil ik helemaal niet zien. Maar bij voorbeeld wel dat leuke oude – re stel, helemaal gekleed in zo’n Burberry ruit, compleet met dito picknickmand, hoepelrok en parasolletje van kant (zie foto). De vrouw vertelde mij dat ze het hele jaar bezig was geweest om die kleding voor haar en haar man te maken. Zij willen gezien worden en wij willen hen zien, dat is de ‘Dag van de Romanti – sche Muziek’!

dDagvdRM - Jacques Beket