Er is iets veranderd in de maatschappij, jong en oud gaan veel meer op vakantie, meer uit eten en gaan vaker de deur uit met familie en vrienden.
Een reden kan de onrust in de wereld zijn, die nu veel zichtbaarder is via de sociale media, Internet en televisie. Het doet denken aan de Tweede Wereldoorlog (1940 – 1945). Vlak daarna werd het leven ook anders. Je ging wat verder weg dan je eigen buurt om niet alleen te denken aan enge dingen maar om te genieten van het leven. Bij ons thuis was dat een volkstuin op het Toepad waar wij groenten teelden.
De Oude Plantage was zeker een uitje want het Kralingse Bos was toen nog in wording. In de Oude Plantage was een theetuin en er werden wielerrondes gehouden. Veel kinderen hebben daar leren zwemmen in de Maas, wat heel gevaarlijk was. Vanaf het Maasstation reden de treinen richting Gouda . Boven dit alles uit de watertoren op het DWL terrein waar ons water vandaan kwam. Het gebied was afgesloten door een hek en muren en er waren geen rondleidingen zoals later.
Maar de tijden veranderen de drinkwatervoorziening ging naar de Biesbosch, de treinen reden andere routes en het Maasstation werd afgebroken.
Op het DWL terrein kwam er een bestemming wonen, wel met behoud van de belangrijke gebouwen, zoals de toren die wel gelijk gekraakt werd door een groep jongeren.
Dit speelde al eind jaren 70 begin jaren 80. De tijd waar onze Deelraad werd opgericht en ik raadslid werd, commissie R.O.B (ruimtelijke ordening en beheer). Vanaf het begin werd er gesproken over de nieuw te bouwen wijk De Esch . Voor mijn raadswerk stond ik op een kale zandvlakte aan de Maas met mijn man en zei: je kan je niet voorstellen dat er hier over een paar jaar een hele nieuwe wijk staat.
Jarenlang werd er gesproken door de commissie R.O.B., werden er wijkbezoeken gebracht en werd met de nieuwe bewoners gepraat. In de nieuwe wijk stond een houten keet waar toen al voor de nieuwe bewoners in de Herman Bavinckstraat van alles georganiseerd werd .
Er kwamen hoge flats langs de Maas met prachtig uitzicht, waar ik nog van weet dat ik mijn sterk maakte dat ook de achterkant van de flats er goed uitzag, zeker voor het zicht van de nog nieuwe wijk die erachter kwam.
Er is heel veel gebeurd in de jaren daarna en veel is behouden van de gebouwen en waterbakken van het DWL terrein. In het Pompgebouw worden huwelijken voltrokken , feesten gevierd en ook Hal 4 is in gebruik .
Dit door toedoen van veel vrijwilligers, te veel om op te noemen. Deze mensen zijn trots op hun wijk, hebben veel gedaan, van grote feesten organiseren, varen met groepen over de Maas, zorgen voor speelplekken in de voormalige waterbakken, tot in het gebied de Hoge Filters, met daarin bloeiende planten die werden verzorgd door de familie Welter. Deze familie woonde in de eerste hoge flat welke zichtbaar was als je terugkwam van vakantie en over de Van Brienenoordbrug reed.
In Mazesteyn, zichtbaar als eerste vanuit de Oude Plantage, is het goed wonen voor senioren. Bewoner Jopie Vuik doet al heel lang veel voor de oudere bewoners. Ik denk als je in een zo mooi aan de rand van de stad gelegen flat woont, je er veel van gaat houden , je je er voor inzet en dat geluk heel belangrijk is.
Dit hele gebied ligt naast het Toepad waar niet alleen veel sportvelden en volkstuinen zijn maar waar ook de mariniers zitten. Rotterdammers zijn daar trots op. Ik ben ook een beetje trots dat het looppad rond de marinierskazerne het Wijspad heet.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar