‘Kinderen in Nederland brengen te veel tijd door achter een scherm … (Dat) is volgens wetenschappers ongezond, maar ouders zijn zich er onvoldoende van bewust. Dat blijkt uit een onderzoek waarbij gekeken werd naar mediawijsheid onder ouders van kinderen tussen de 0 en 6 jaar’. Vorige maand werd het gepubliceerd. Het was uitgevoerd door de werkgroep Iene Miene Media van de Stichting Mediawijzer, een samenwerkingsverband van diverse organisaties op het gebied van media, opvoeding, onderwijs en jeugdwerk. ‘Driekwart van de ondervraagde ouders zet mediaopvoeding op de laatste plaats als ze moeten kiezen uit een lijstje met daarop gezonde voeding, voldoende bewegen, sociaal gedrag en hygiëne’, staat er ook. … ‘Van de langetermijneffecten zijn ze zich volgens het onderzoek onvoldoende bewust. Toch blijkt uit verschillende studies dat er een verband is tussen overmatig mediagebruik en problemen met de gezondheid. Hierbij moet gedacht worden aan overgewicht, bijziendheid en te weinig slaap.’
Publicaties als deze brengen mij acuut tot een melancholia agitata. Dat is een weinig bekende maar zeer veel voorkomende ziekte waarbij de patiënt TEGELIJK aan schier totaal verlammende wanhoop EN uitzinnige razernij en aanhoudende woede-uitbarstingen lijdt. I can explain.
In 1940 publiceerde de neurowetenschapper Viktor von Weizsäcker het boek ‘Der Gestaltkreis – Theorie der Einheit von Wahrnehmen und Bewegen (derde druk 1947).
Sindsdien weet iedereen die een beetje volgt wat in de wetenschap gebeurt, dat waarnemen en innerlijk meebewegen in een ritmisch wisselspel altijd samen optreden.
Een halve eeuw later rapporteerden V. Gallese, L. Fadiga, L. Fogassi en G. Rizzolatti in een artikel dat ze empirisch bewijsmateriaal voor deze stelling hadden gevonden in de vorm van de zogeheten spiegelneuronen in het voorste deel van hersenschors (Action recognition in the premotor cortex (doi: 10.1093/brain/119.2.593).
Frits Wilmar, arts voor kinderen met een beperking, had dit in 1984 ook al beschreven (‘Over de invloed van radio en televisie op kleuters en jonge kinderen; heruitgave Frits Wilmar, Peter van Domburg, Hugo Verbrugh, onder auspiciën van de Werkgroep Neurowetenschappen en Filosofie van de Vereniging voor Filosofie en Geneeskunde Rotterdam / Roermond 2009).
De paradigmatisch eerste publicatie over de samenhang van waarnemen en handelen staat in Rudolf Steiner: ‘Het lichtbaken van 1917 – schets van de drieledigheid van de mens – Ontwerp voor de driegeleding van de samenleving’, uitgeverij Via Libra, Antwerpen. € 15,00.
Wie nu nog niet wil inzien dat (1) kinderen leren door na te bootsen wat ze zien en meemaken, (2) dat schermbeelden hen letterlijk gek maken doordat die niet-nabootsbaar zijn, is een willige volgeling van misleiders als Trump, Poetin, Orban, … (of, om wat dichter bij huis te blijven, voor geweldloos – althans geweldarm – opererende politieke polderaars als minister De Jonge en consorten; terwijl ik dit stukje schrijf, vorig week donderdagmiddag, volg ik tussendoor wat in de Tweede Kamer gebeurt – mondkapjes en zo … )
Ik herneem mij en eindig onversneden positief. In het hoofdstuk ‘Onderwijs versus vernieuwing’ in het boek ‘Het Isgelijkteken’ schrijft Robbert Dijkgraaf, intussen onze minister van onderwijs: ‘Toen in begin van de vorige eeuw de sociale emancipatiebeweging vele nieuwkomers op de onderwijsmarkt bracht, vonden we hervormers als … de Vrijeschool van Rudolf Steiner’.
Ik herneem mij en eindig onversneden positief. In het hoofdstuk ‘Onderwijs versus vernieuwing’ in het boek ‘Het Isgelijkteken’ schrijft Robbert Dijkgraaf, intussen onze minister van onderwijs: ‘Toen in begin van de vorige eeuw de sociale emancipatiebeweging vele nieuwkomers op de onderwijsmarkt bracht, vonden we hervormers als … de Vrijeschool van Rudolf Steiner’.
Cornelis Boogerd (1952) werkt sinds 1990 in Tsjechië en Slowakije voor de ontwikkeling van vrijeschool pedagogie, o.a. in opleidingen voor leraren en met name kleuterleidsters en moeders van kleine kinderen. Eerder verscheen van hem bij Nearchus o.a. : “Het etherlichaam in de opvoeding van het kleine kind”. Het boekje is uitgegeven in de serie Opvoedwijzers van ABC ANTROPOSOFIE Boekenservice van Uitgeverij Nearchus in Assen. H.V.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Waarom eindig je twee keer achter elkaar onversneden positief?