Bij Funky Kappers op de Oudedijk in Rotterdam-Kralingen brandde donderdagavond weer even licht. Niet omdat er illegaal werd geknipt, maar omdat eigenaresse Marianne Balneger een signaal af wilde geven. Net als talloze andere kappers in Nederland.

De actie was opgezet door de branchevereniging van de kappers. “Er moet eindelijk aandacht voor ons komen”, vertelt Balneger. Vorig jaar is haar kapperszaak vanwege corona twee maanden dicht geweest; de kapper zat toen zelf in de bijstand. “Onze buffer is in die maanden wel opgegaan, maar we kregen overheidssteun en toen we weer open mochten hebben we kéihard gewerkt.”

Maar op 15 december moest de zaak vanwege het coronavirus weer dicht. Tot overmaat van ramp kreeg Balneger diezelfde maand van de belastingdienst de rekening gepresenteerd over de eerste periode van sluiting: “Ik moest meer dan de helft van de steun terugbetalen, omdat ik te veel omzet had gedraaid. Van wat moet ik dat betalen? We zijn niet eens open!”

Dweilen met de kraan open
En nu zit de zaak alweer ruim twee maanden dicht. Overheidssteun blijft uit. “Ik kan mijn huur deze maand niet betalen. Ik weet gewoon niet meer hoe ik het moet doen”, vertelt Balneger radeloos. Vorig jaar zou het eigenlijk feest zijn: de zaak bestond twintig jaar. “Maar het glipt allemaal tussen je vingers door. De kosten gaan door en je krijgt uitstel dit, uitstel dat. Dat moet je allemaal dubbel terugbetalen zo. Het is dweilen met de kraan open, vreselijk. Ik slaap er niet van.”

In de afgelopen tijd is ze vijf kilo afgevallen. “Ik ben tien jaar ouder geworden joh. Ik kan niet eten, het is gewoon verschrikkelijk. En van de overheid krijg je he-le-maal niks. Ze laten je stikken. Altijd betaal je netjes je belasting en ondertussen kom je steeds slechter in je financiën te zitten.” Al 35 jaar is Balneger ondernemer, maar nog nooit is ze zo behandeld, onderstreept ze. “Nooit, nooit, nooit!”

Oneerlijk
Dat de overheid zegt dat alle ondernemers geholpen worden; daar is volgens Balneger niets van waar. Een tegemoetkoming van haar vaste lasten moet eerst nog door de Europese Unie worden goedgekeurd. In plaats van 2300 euro, krijgt ze nu bijna 700 euro. “En dat is dan voor de kosten van drie maanden”, zucht ze. Haar maandelijkse kosten liggen rond de 3 duizend euro.

“Ik heb niets eens geld om, als we open mogen, voorraad te kopen. En ja dan kan je wel vragen of je achteraf mag betalen, maar dat moet je ook allemaal weer inhalen. De lol van een eigen zaak hebben is er wel een beetje af; al die zorgen…”

Hoelang ze het nog volhoudt? Dat weet ze niet. “Als alles weer leuk gaat, okee… Maar als het zo blijft, dan ben ik failliet. Rot voor m’n personeel, maar op gegeven moment is het op. Het gaat me echt aan m’n hart hoor: het was zo’n leuke zaak, leuke klanten… Alles glipt weg. Het is gewoon oneerlijk.”

Via: RTV Rijnmond


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.