Nog een terugblik op Koningsdag in Crooswijk, dit jaar op zaterdag 26 april. Het grote feest speelde zich af op de kruising van Rusthoflaan en Paradijslaan. Vanaf de Crooswijkseweg tot aan die kruising was de vrijmarkt. Crooswijk is niet meer rood maar oranje en de wereld draaide even om de kleine meid op de kinderfiets. Klapstuk van het Crooswijkse oranjefeest was het optreden van The Amazing Stroopwafels. Wie kent ze niet? Zo’n halve eeuw geleden schopte Wim Kerkhof al tegen zijn bas op het Binnenwegplein, voor wat toen nog Termeulen heette. De bezetting is van het ensemble is veranderd. Wims zoon Merlijn speelt tegenwoordig ook mee. Hij is redacteur klassieke muziek van de Volkskrant en studeerde musicologie. Kwam de appel nogal ver van de boom terecht? Hij begeleidt zijn vader op gitaar en verblikt of verbloost niet bij ‘ … nu ik je niet meer zie, Oude Maasweg kwart voor drie’ (Manhattan Island Serenade – Leon Rusell), ‘Breng me maar, naar Capelle Schollevaar’, ‘Ome Kobus heeft zijn linkerbeen verloren aan een haai, op Hawaï’. Indruk op De Ster maakte ook: ‘Hallo, lieve mensen, ik ben een dode …’ en ‘Heidenen zijn altijd vrolijk, heidenen gaan altijd laat naar bed, heidenen blijven om de tafel zitten als er koffie wordt gezet’. Kortom, stevig Zuid-Hollands repertoire.
Te zien is dat Crooswijkers gaan helemaal uit hun dak gaan bij zulke muziek. Van de polonaise komt het ook én van stijldansen. In Crooswijk is alles mogelijk. Als iemand een kort lontje blijkt te hebben, legt Wim Kerkhof vriendschappelijk zijn hand op diens schouder.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar