Met een 16-tal andere vlieg-idioten ben ik in Slovenië om te gaan paragliden. Maar ik heb al zo vaak over paragliden geschreven, dat ik u nu niet wéér ga vertellen wat voor een geweldige hobby dat is. Ook niet over het fantastische ‘vogelzijn’ of over de adrenaline die heerlijk door je lijf giert bij het van de berg af rennen tijdens de start. Ik zal u er niet mee lastigvallen. Ik kan het ook niet, want ondanks het prachtige weer in Slovenië (30 graden), kunnen wij niet vliegen, omdat de wind uit de verkeerde hoek waait. Dat heet dan ‘Parawaiting’. Tijd om elkaar te leren kennen.

Het paragliding wereldje is heel klein, dus er zit altijd wel iemand bij waarmee je eerder hebt gevlogen. Ervaringen en bloedstollende anekdotes worden uitgewisseld. Deze keer zitten er nog al veel Belgen bij. Dat maakt de stemming zeer ‘plezant’. Enkelen van hen zitten onder de tatoeages. Het zijn leuke en vriendelijke lui. Toch vind ik het altijd onbegrijpelijk dat mensen hun lichaam als schildersdoek of zelfs als kladblok gebruiken. Het is mij veel te definitief en te opvallend. Ik vraag naar hun beweegredenen en of ik er foto’s van mag maken. Dat mag. Welwillend leggen ze uit waarom zij een horloge, een salamander, een uil met een grote diamant, een zeilschip, Jezus, Indiase goden, een arend, een inkvis en nog veel meer op hun huid hebben laten zetten. Het is allemaal gedaan met een reden, meestal veel symboliek. De inktvis omdat hij duiker is. De schildpad omdat het leven hard is en je je daartegen moet wapenen. De salamander omdat je je steeds moet aanpassen. Tatoeages, het blijft een fascinerend fenomeen.

tatoes

Jacques Beket

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]