Wij zijn in Cappadocië (Midden-Turkije). Vandaag moeten wij vroeg op, want wij gaan ballonvaren boven een sprookjesachtig tufsteen landschap, dat is ontstaan door erupties van vulkanen. Mede door erosie zijn er talrijke markante rotsformaties in een vaak maanlandschapachtig gebergte. Door regen en wind zijn er soms 30 meter berg afgesleten. Maar hier en daar lag er een hardere steen op het oppervlak en daardoor sleet het ónder die steen niet af. Zodoende krijg je vreemde kolommen in het landschap van soms 30 meter hoog. Ik moet denken aan een Chinees gezegde: ‘als er elk jaar één vogeltje één keer zijn snavel slijpt aan een berg, dan verdwijnt uiteindelijk de berg’. Hier kan je zien wat er in miljarden jaren kan gebeuren. Alles, maar dan ook alles verdwijnt een keer. Er is maar één plek in de wereld waar de ballonvaart nog groter is aangepakt dan in Cappadocië. (Lotharingen? Red.)

Rond 8 uur ‘s morgens stijgen maar liefst 150 hete luchtballonnen op, met elk onder zich ongeveer 15 passagiers. Het is een weergaloos spektakel. De hemel is gevuld met ballonnen, die traag met de wind meedrijven. Wij zijn de tweede groep met ongeveer 100 ballonnen. Wij moeten opstijgen tussen twee andere ballonnen, die wel gevuld zijn, maar nog niet vliegen. Wij gaan er langs op een afstand van 50 cm. Het is echt indrukwekkend. Daarna zweven we eerst héél hoog en dan weer diep in een rivierbedding met nauwelijks 20 cm tussen de mand en het water. Wij komen boven een stadje met van die rare hoge rotskolommen waar tot voor enkele jaren terug nog mensen gewoon een woning in hadden uitgehakt. Nu mag het niet meer, omdat er ondeskundig wordt gehakt en het dan instort. Een vaak gehoorde misvatting is dat je een ballon kunt sturen. Dat is onmogelijk, je kan alleen de hoogte bepalen en de ballon draaien. Maar hij zweeft altijd in de richting waar de wind naartoe gaat. Na een geweldige tocht over maanlandschappen, dorpen en grotwoningen komt er aan de horizon een grasland in zicht. Daar landen wij heel zachtjes, stappen uit en vieren ter plekke onze vlucht met champagne. Een geweldige ervaring.

Jacques Beket

Cappadocië