De economie trekt weer aan? Dat is een holle kreet. Cijfers van het CBS tonen aan dat de economie weer aantrekt. Cijfers ? Wat cijfers! Onderzoek wordt gedaan onder een grote groep mensen maar dat is nog lang niet DE bevolking die daadwerkelijk tegen de problemen aanloopt. Ik hoor en lees het nog steeds dat het een enorm probleem is aan werk te komen. Zeker voor jongelui die net de schoolbanken hebben verlaten. In hun afwijzingsbrief van de werkgever staat: bedankt maar u MIST WERKERVARING !!! Hallo, natuurlijk mist je die ervaring: je bent de vorige week geslaagd en hebt net de schoolbanken verlaten…
Je moet de meeste gekke dingen doen wil je aan een baan komen. Zoals een jongen die ‘eerst naar China ging voor een jaar om daar te werken’ (weinigen kunnen dat, je ouders moeten GELD hebben om je deze stap te kunnen laten maken) en bij terugkomst in Nederland gingen pas alle deuren open. Maar HOE? Dat je uiteindelijk een baan krijgt, voor het MINIMUMLOON. Zijn contract word steeds verlengt. Hiep hoi, maar geen cent komt erbij. Hoe kan zo een jonge afgestudeerde / net werkende ooit zijn EIGEN broek ophouden en doorgroeien? Het minimumloon is net genoeg voor alle lasten en om van te eten. Geen uitzicht om ooit een huis te kunnen kopen … De economie trekt aan? Waar dan?
Op zaterdag 10 maart 2018 stond er weer een triest verhaal in de krant, De Telegraaf. Het harde gevecht om de werknemers . Bedrijven lokken de werknemers met welkomstbonussen, cadeautjes, feestjes, met e-mail bombardementen.. Alles lijkt geoorloofd.
Wat je ziet is dat bedrijven verlegen zitten om bepaalde typen werknemers die ze maar niet kunnen vinden. Anderzijds solliciteren mensen zich suf maar komen niet aan de bak.
Beide partijen, werkgevers en werkzoekenden, lijken beide op hun eigen EILAND te zitten. Wat moet gebeuren is dat men zich na de gemeenteraadsverkiezingen gaat buigen over onder andere deze enorme problematiek numero uno. Om de kloof tussen de twee partijen te verkleinen.
Want zonder baan geen toekomst, geen geld, en dus kun je je rekeningen niet betalen. Geen opbouw van het land … Waarom lijkt niemand daar wat aan te doen?
Om bijvoorbeeld bij de uitkeringsintstanties te beginnen, die mensen klaarstomen voor de arbeidsmarkt: STOP ermee om DIE UITKERINGSTREKKERS te VERPLICHTEN om een ONZIN SOLLICITATIECURSUS te volgen (zonder baangarantie), want heb je eenmaal die cursus gevolgd, dan gebeurt er NIKS. Je belandt, zoals daarvoor, weer op je luie stoel thuis. Wie betaalt al die zinloze sollicitatiecursussen ? Wie maakt zich druk erover dat het hieraan bestede geld de afvoerput ingaat? Of is het hier vriendjespolitiek? Dat bevriende organisaties op deze manier gespekt worden? Wat mensen nodig hebben, is een cursus van die wanhopige WERKGEVER die je HARD nodig heeft. Zodat je na die training kunt doorstromen naar die baan waar WEL WERK is.
Hiermee is een ENORM probleem dan opgelost. Alle twee partijen, werkgevers en werknemers blij! En het land ook blij, want er wordt weer daadwerkelijk geproduceerd.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar