Ik hoor mensen het al jaren roepen: blijf dicht bij jezelf. Maar wat dat inhoudt dat weet niemand. Het is zo een hol begrip. Wat moet je daarmee? Je roept het omdat iedereen dat roept. Daarin zijn wij mensen heel volgzaam maar vooral te lui om zelf na te denken. Ik vind het juist leuk om te kijken wat eigenlijk daarmee bedoeld word. Dan graaf ik net zo lang tot ik eruit ben. Het is best moeilijk, want wat hoop je te herkennen en wat ga je herkennen? Dit liet mij niet los en keek in het dagelijks leven of ik iets tastbaars kon zien om het body te geven. Men zou zeggen om het te vertalen naar gewone mensentaal. En ineens, daar was het antwoord. Dit verhaal houd ik kort maar het heeft even geduurd voordat ik alles met elkaar kon rijmen. Ik ken dus een family. Daar ga ik heel close mee om. Het zijn een aantal broers die het geluk hebben om het bedrijf van hun ouders voort te zetten. Het is een miljoenen onderneming. De broers leven er ruim van. Enorme kastelen van huizen met de mooiste auto’s op de oprijlaan. Je kijkt je ogen uit. Maar de zonen zijn zo lief en warm. Het geld heeft de zonen niet veranderd. Ze genieten er wel van. Je moet natuurlijk niet vergeten dat er wel een generatie is die met bloed, zweet en tranen heeft moeten werken om het bedrijf succesvol te maken, zoals dat NU is. Zo gaat dat meestal, de volgende generatie moet nog steeds hard werken om het rendabel te houden.
Maar de ECHTE zweetdruppels waren die van de OUDERS. Daar zijn de broers zich ook van bewust. Ze runnen het bedrijf daarom ook heel zorgvuldig. Het heeft ooit zoveel geld opgebracht dat hele generaties eigenlijk niet meer hoeven te werken. Dat hebben de ouders dus heel goed gedaan. Die zwemmen dus in het geld. In de tijd dat de ouders het bedrijf opstartten, woonden ze op een simpele huuretage in een simpele buurt. Daar zijn ze met nul cent begonnen en daar waren ze OOK toen de miljoenen binnenstroomden. Wat mensen vergeten is, dat die buurt waar ze wonen een buurt is die ze heel gelukkig maakt. De mensen zijn nog net als vroeger vriendelijk. Goed contact met de buren en er altijd voor elkaar zijn. Echt zo een warm buurtje. Je begrijpt het al, de ouders zijn daar niet weg te krijgen. Het enige wat ze aan waardevols hebben is een Mercedes auto maar die had hij vroeger al nodig omdat hij naar klanten moest. Laten we eerlijk zijn, een klant koopt eerder bij je als je uit een Mercedes stapt. Dat geeft toch een stukje vertrouwen, dat je als klant denkt, het zit goed. Die auto hebben deze ouders nog steeds. Maar voor de rest zou je never, never denken dat ZIJ MILJONAIR zijn. Ik weet zeker dat ze door mensen die hen niet kennen als simpele zielen behandeld worden. Want je weet hoe wij mensen zijn, als we weten dat iemand miljonair is, dan ga je anders tegen die persoon aankijken. Deze ouders krijgen van mij een PLUIM voor: hoe je dicht bij jezelf kunt blijven. Want ik weet dat ze hard zouden kunnen meelopen met de snelle maatschappij die zoveel van ons verwacht. Een groot huis, met hun neus in de lucht rondlopen, anders kleden omdat het van je verwacht wordt. Nee hoor, deze ouders niet, ze doen lekker aan waar ze zich comfortabel in voelen. Die zonen hebben het ooit geprobeerd om afspraken te maken met makelaars om voorstellen te doen voor kasten van huizen. Maar die ouders gingen nooit. Ze zeiden steevast: hier, waar we wonen, zijn we gelukkig. We hebben weliswaar veel geld nu maar hier gaan we niet weg. Het enige wat kan gebeuren is, dat ze deze huizen verkopen. Dan kopen we de HELE STRAAT …. Lachen.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar