In kranten, op radio en TV lees en hoor je steeds weer over woonoverlast. Nachtelijke straatraces, parkeerplaatsen die om middernacht veranderen in een festivalterrein. Met gedoogde drugs en rock & roll. Reden genoeg om hier eens in te duiken. Komt de overlast omdat het warmer wordt en iedereen ’s nachts zijn ramen open heeft? Ligt het aan de jongeren die zich slechter gedragen dan vroeger? Ligt het aan de ouderen die zich sneller ergeren dan in het verleden? Of speelt er meer? Onlangs liep ik om middernacht door de stad en stuitte op een groepje drukte makende jongeren. En wat bleek?
Ik kende een aantal van hen vanuit werkzaamheden die ik voor hun familie had uitgevoerd. Ik help wel eens winkels met het aanvragen van de juiste vergunningen en die worden vaak geleid door hele families. Daar kende ik hen van. Waarom zijn jullie hier en niet thuis? Het antwoord was simpel. Thuis is geen plek. Kleine huiskamer, kleine slaapkamer met meerdere broers op een kamer, geen tuin, Grotere, betaalbare woningen sowieso onvindbaar. En ’s nachts is het buiten best oké.
Op school moesten we ook vaak buiten spelen. Waarom nu hier midden in de nacht? Overdag werken we hard en ’s avonds komen we samen bij buurthuizen. Maar die buurthuizen gaan ’s nachts dicht terwijl wij nog niet moe zijn. Dus met zijn allen naar parkeerterreinen of de Maasboulevard, goed bereikbaar. Ja, best wel begrijpelijk als je dat zo hoort. Te weinig en te kleine woningen speelt in alle grote steden. Maar kennelijk zijn er in Amsterdam helemaal geen woningen te vinden. Onlangs kreeg de zoon van een kennis daar zijn eerste baan. Vlak bij het Centraal Station. Kwam goed uit, want daar was hij opgegroeid.
Ook nog een goede baan inclusief woning. Het aanbod? “Werk, Woning en gratis Woon-werkverkeer”. En wat bleek? De woning is een appartement op het Weena. Het gratis woon-werkverkeer een NS-abonnement intercity direct. Woont hij toch weer in Rotterdam. Alleen een cynicus ziet een lichtpuntje in het woningtekort: geen woning, dan ook geen woonoverlast. Een schrale troost, dat wel.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar