Wordt u door uw werkgever ontslagen (niet op staande voet), dan heeft u recht op de zogenaamde transitievergoeding. Dat kan een behoorlijk bedrag zijn als uw arbeidsovereenkomst lang heeft geduurd. Weliswaar een lager bedrag dan vroeger werd toegekend op basis van de kantonrechtersformule, maar toch de moeite waard. Maar wat als u langdurig arbeidsongeschikt wordt en u uiteindelijk een WIA-uitkering ontvangt? Als uw werkgever niets doet blijft het dienstverband in stand. Het is dan een zogenaamd “leeg dienstverband”: geen loon – geen werk. Dat is sneu voor u als u lang hebt gewerkt, en uw werkgever u niet wil ontslaan. Die wil dan de transitievergoeding in eigen zak houden. Is dat rechtvaardig? Daar zijn de laatste jaren veel rechtszaken over gevoerd. De ene kantonrechter vond dat het niet redelijk was van de werkgever om niet te betalen, de volgende kantonrechter vond dat het nu eenmaal zo was. Uiteindelijk heeft de Hoge Raad op 8 november 2019 beslist dat de zieke werknemer bij een slapend dienstverband de werkgever terecht mag vragen de transitievergoeding toch uit te betalen. Met deze uitspraak wordt veel rechtsongelijkheid weggenomen. Ook zieke werknemers hebben nu recht op de transitievergoeding. Werkgevers zijn overigens niet helemaal zielig: in april 2020 treedt een wet in werking die werkgevers die de transitievergoeding moeten betalen compenseert in financiële zin. Ik denk dat de Hoge Raad wijze woorden heeft gesproken: als je, meestal buiten je schuld om, arbeidsongeschikt wordt, heb je net als “niet zieke” werknemers bij ontslag recht op de transitievergoeding.
Ton Rhijnsburger
Advokatenkollektief Rotterdam
www.advokatenkollektiefrotterdam.nl
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar