Na afgelopen Moederdag wil ik aangeven dat moeder zijn een verdomd moeilijk beroep is. Het klinkt heel gek, maar ik zie verse moeders allerlei boeken aanschaffen om het een en ander te lezen over wat ze te wachten staat. Het is oké. Er staat al heel veel in de boeken. Maar over sommige dingen kun je niet schrijven. Sommige dingen moet je gewoon zelf ervaren. Bijvoorbeeld dat een kind extra aandacht nodig heeft.
Hoe ga je daarmee om? Hoe plan je dat binnen je dagelijks bestaan? Voor sommige items kan je niet wegrennen. Als een kind heel veel zorg nodig heeft, staat je hele leven op z’n kop. Wat je vaak ziet gebeuren is, dat dan het gezin vergeten wordt. Het is onmogelijk om in je eentje 24 uur zorg te bieden. Vooral niet als je nog meer kinderen hebt. Wat dat betreft, mijn petje af voor de mensen hier in Nederland. Wij wonen in een verzorgingsstaat. Het is essentieel dat hoe ouder wij worden, hoe meer wij moeten waarderen wat we hebben. We moeten op één lijn staan bij de opvoeding. Koester je ouders als je die nog hebt. Want voordat je het weet, is het te laat. Wacht niet te lang. Leef alsof vandaag je laatste dag is.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar