Vorige week citeerde ik hier de Franse romanschrijver Gustave Flaubert (1821- 1880): ‘Als je wilt weten wat iets interessant maakt, is het genoeg om er een tijdje lang goed naar te kijken‘.

Afgelopen zaterdag 6 augustus gebruikte ik de komkommertijd om oude kranten weg te werken;  en vond ik in de NRC van 20 november 2021 een ruim 1600 woorden tellend artikel van Martijn Meijer waar veel in staat dat hierop lijkt: ‘Voor je uit staren lijkt nutteloos, maar er schuilt geluk in – Kijken en zien – Wie “alleen maar kijkt” richt zijn onverdeelde aandacht op wat hij voor zich heeft. Maar dat is heel moeilijk’. nrc.nl/nieuws/2021/11/19/als-we-de-dingen-willen-zien-hoeven-we-alleen-maar-te-kijken (alleen voor abonnees. Red.)

In de aanhef staat: ‘(Verschijnselen) in mijn directe omgeving zie ik nooit helemaal scherp omdat ze omfloerst zijn door mijn gedachten‘ (accentuering van mij).

Die afgelopen zaterdag waren in mijn directe omgeving veel verschijnselen te zien, maar ik zag ze niet scherp, want ze waren sterk omfloerst door mijn gedachten.

Als eerste ‘omfloersing’ was daar de herinnering aan een onderwerp in mijn stukje van vorige week: ‘Onlangs werd een soort hypertelescoop de ruimte ingestuurd met als bestemming de oerknal’, citeer ik daaruit (newscientist.nl/nieuws/telescoop-james-webb-vindt-oudste-en-verste-sterrenstelsel-ooit): ‘De ontdekkingen van ruimtetelescoop James Webb volgen elkaar in rap tempo op. Uit een analyse van de laatste meetgegevens blijkt dat de telescoop een sterrenstelsel heeft gespot dat dateert van slechts 300 miljoen jaar na de oerknal’. Als dat zo doorgaat, en we dus binnenkort fysiek terug kunnen naar de periode in de geschiedenis waar tijd en ruimte nog niet gescheiden waren, zou dat – dank ik althans – interessante mogelijkheden geven om ook de scheiding tussen ‘als man ontstane’ en ‘als vrouw ontstane’ ongedaan te maken. Dat zou Mariken Heitman zelfs de Nobelprijs voor de letterkunde kunnen opleveren, toch?

De tweede, een lichtelijk verwante omfloersing kwam een week of wat geleden in de publiciteit via het  Amsterdams Studenten Corps. Vooral één artikel in de kranten trof me. ‘Dit is geen uitzondering, dit is de code, zo gaat het al jaren’, schreef Joyce Roodnat, columnist van NRC. ‘Maar nu maakten de mannen het extra bont met, los van het gescandeerde “hoer!”, woorden als “sperma-emmer” (hoe kom je erop?) als metafoor voor “vrouw”, plus de fantasie van gebroken vrouwennekken waarin dan een lul zijn gang kan gaan (ik heb er niet direct een beeld bij, ik vind het te eng).’

‘Eng’- dat is het. Nu wordt het zelfs necrofilie (‘Grieks: νεκρος lijk of dode, is een seksuele voorkeur voor het bedrijven van seks met een dood lichaam’). Wikipedia heeft er een uitvoerig en leerzaam artikel over. In het oude Alexandrië schijnen  de priesters die in de hoogtijdagen van Egypte dode lichamen hadden gebalsemd, in de hellenistische tijd (= het tijdperk waarin het oude Griekenland op zijn hoogtepunt was vanaf de veroveringen door Alexander de Grote tot de Romeinse verovering van Griekenland en het oude Nabije Oosten (334–30 v. Chr.)  hun grafkelders te hebben omgebouwd tot bordelen waar betalende klanten hun gerief konden halen (Ik schrijf ‘schijnen’, want feit en fictie zijn hier ietwat vermengd. Een recent feit is wel dat in 2012 in Egypte een wet speelde die weduwnaar geworden mannen toestond  ‘afscheidssex’ te hebben met hun ega. Laat Wilders dit maar niet te weten komen, noteer ik in de kantlijn).

Intussen past dit alles wel mooi in de lijn waarin Amsterdam Nederland steeds meer echt ‘gidsland’ maakt  (De gidslandgedachte wordt dikwijls in een lange Nederlandse traditie geplaatst. Toch is het begrip “Nederland gidsland” pas begin jaren zeventig geïntroduceerd, tegen de achtergrond van de dreigende mondiale ecologische problematiek. Het maakte snel opgang, in de media en in de politiek’ (tijdschriftcdv.nl/inhoud/tijdschrift_artikel/CD-2014-4-61/Nederland-gidsland-ontstaan-en-zin-van-een-betwist-begrip), en het idee ‘Amsterdam gidsstad voor de rest van de wereld’ kreeg afgelopen zaterdag weer een sublieme boost met de Canal Parade.

Tekst loopt door onder de afbeelding

Helemáál zonder problemen gaat dat overigens niet. ‘De botenparade die deze zaterdag voor de 25ste keer door de Amsterdamse binnenstad trekt, is misschien wel de laatste in de huidige omvang’, schreef Menno Sedee 4 augustus in de krant. ‘Drastisch zal de Canal Parade, de climax van Pride Amsterdam, niet veranderen: volgens een voorstel van het gemeentebestuur moet de tocht vanaf volgend jaar een uurtje korter duren, tot uiterlijk 17.00 uur. Maar dat uurtje kost de organisatie bakken met geld, zegt de directeur van Stichting Pride Amsterdam, Lucien Spee. “Dat betekent veertien van de tachtig boten minder. En ik kan niet de boten van het COC of het Aidsfonds schrappen, die bijna niks betalen. Ik zou dan moeten schrappen in m’n commerciële boten, die 35.000 euro per stuk opleveren. Dat uurtje minder kost dus bijna vijf ton.” Op een begroting van zo’n 2 miljoen euro.’

Als betrokken Nederlands burger doe ik Spee een idee aan de hand. Zoek contact met onze koning. Die bewees vorige maand door een drugshandelaar zomaar gratie te verlenen hoe open hij staat voor out of the box beleid. Een eerste opening is er al: ‘Koning Willem-Alexander en koningin Máxima wensen degenen die zaterdag naar de Canal Parade in Amsterdam gaan veel plezier toe. Het koningspaar feliciteert tegelijkertijd Pride Amsterdam met de 25e editie van de beroemde botenparade en spreekt de wens uit dat iedereen “in vrijheid” kan zijn wie hij is’, stond het weekeinde al meteen in de krant. Tel uit je winst!

Hugo Verbrugh

Afbeelding van WikimediaImages via Pixabay


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.