De kop boven dit stukje zal voor menige lezer niet meteen duidelijk zijn. Een enkele ingewijde zal daarentegen iets herkennen. De zes woorden zijn een verbastering van de titel van een van de beroemdste romans uit de literatuur: ‘Op zoek naar de verloren tijd’ van Marcel Proust (1871 tot 18 november 1922 [!]): A la recherche du temps perdu.
Het boek – liever gezegd de zeven romans die samen de cyclus van deze titel vormen – was vorige maand weer even in het nieuws. Het is de beschrijving van een overweldigend panorama van hoe de auteur zich met wisselend succes zijn kinderjaren herinnert met een caleidoscopische mix van feiten, gebeurtenissen, vreugdevolle en wanhopig negatieve gevoelens etc., etc.
De artikelen over deze romancyclus vorige maand lezend kwam een nieuwe herinnering bij mij op. Ooit, enige tijd na het begin der tijden, kwam de eerste mens alias Adam en Eva op aarde en die leefden samen in gelukzalige onwetenheid in De Hof van Eden. Alles kon en mocht, behalve eten van vruchten van de Boom der Kennis. Toen kwam de slang en die beloofde Eva dat ze zouden worden gelijk de goden (Eritis sicut dei) als ze dat toch zouden doen en zodoende creëerden zij samen wat wij ‘de geschiedenis’ zijn gaan noemen.
Zo ongeveer staat het in Genesis; wat niet met zoveel woorden in dat boek staat is dat die ‘goden’ (‘dei‘: meervoudsvorm van het Latijnse woord ‘deus‘) onder de naam ‘hemelse hiërarchieën’ ook echt bestaan en nu met gemengde gevoelens volgen wat wij hier op aarde allemaal uitrichten en doen wat ze kunnen om ons te helpen er iets goeds van te maken. En wat er nog minder staat, is dat er ook een ‘tegenpool’ bestaat van ‘helse hiërarchieën’. Vooral met de twee eerste, de laagste van deze twee helse hiërarchieën hebben wij dagelijks te maken. De ene is de diabolos, in de esoterische traditie volgens Rudolf Steiner Lucifer. Het woord komt van het Griekse diabaloo = verwarren, doorelkaar gooien. In het Paradijsverhaal vermomt hij zich als slang en slaat zodoende zijn slag. Sindsdien zijn al onze woorden behept met misverstanden, misleiding en erger. De andere is de satan. Met die komen we in het hier en nu. Kunstmatige intelligentie, ‘Artificial Intelligence‘, kortweg AI, heeft een vooralsnog voor de menselijke geest onvoorstelbaar niveau bereikt: vertaalmachines die beter, sneller, effectiever, nauwkeuriger werken dan een mens ooit zal kunnen. Geloof het of geloof het niet (vooral Mark Zuckerberg Share heeft een mega-aandeel in dit gebeuren, dus dat geeft alweer te denken), lees het zelf maar na in de NRC van vorige week maandag: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/12/04/als-de-computer-beter-wordt-met-taal-dan-wij
Voorlopig houd ik mij in de gewone werkelijkheid staande aan de hand van twee ‘als een paal boven water staande’ palen. De ene is dat ik het nog moet zien gebeuren dat Zuckerberg zijn software-imperium weet uit te breiden tot het hiertussenmaals, de dimensie van de werkelijkheid waarin wij mensen verblijven tussen twee incarnaties. De andere is het plaatje hieronder:

China – covid protest november 2022 | Foto Wikimedia Commons
Het is de tekst waarmee dissidente Chinezen vorige maand te kennen gaven hoe ze denken over hun leider Xi Jinping (vereenvoudigd Chinees: 习近平; traditioneel Chinees: 習近平; pinyin: Xí Jìnpíng, Peking, 15 juni 1953, is een Chinees politicus. Hij is sinds november 2012 secretaris-generaal van de Communistische Partij van China en sinds maart 2013 president van de Volksrepubliek China, als opvolger van Hu Jintao). Duidelijker kun je ‘t volgens mij niet zeggen.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar