vorige week was een vreemde week. De Ster kwam uit op woensdag i.p.v. dinsdag, vanwege ziekte. Het is eigenlijk best bijzonder dat dit bijna nooit voorkomt in een bedrijf dat een krant uitgeeft en waar maar vier personen werken. Dan moeten die vier toch ijzersterke, oergezonde medewerkers zijn. Alleen deze griepgolf was blijkbaar net iets te veel voor ze.
Maar nu iets anders: bent u ooit wel eens in een land geweest waar een dictator de macht heeft? Zo ja, dan is het u in dat land vast opgevallen dat in elke school, publieke ruimte en in bijna alle winkels het portret van deze alleenheerser hangt. Dat is altijd zo. Hij wil gewoon dat zijn portret overal zichtbaar is. Zo’n portret waarschuwt de voorbijgangers: ,,Denk erom, ik ben de baas!” Zelfs in Marokko. Toen ik daar was viel het mij op dat overal het portret hing van Mohamed ben Hassan el-Alaoui, de koning van Marokko. Zeg in dat land maar niets geks over hem, want dat is niet gezond. En nu zie ik in Kralingen ook steeds meer portretten van eenzelfde persoon op winkelruiten. Zodra er een winkelruit vrijkomt, wordt er vlug zijn portret opgehangen. En er komen er steeds meer bij. Het lijkt wel of wij in Kralingen ook een dictator aan de macht hebben. Hij heet Rico en houdt ons allemaal in de gaten. Ik kan geen boodschappen meer doen op de Vliet laan, Frits Ruysstraat, of waar dan ook: Rico kijkt mij overal streng aan. Ik vind het beangstigend. Moeten wij geen tegenoffensief starten? Nu mag het nog. Zoiets in de trant van ‘Weg met Rico!’ of ‘Rico eruit!’
Het kan natuurlijk ook een trend zijn die weer overwaait. Dat Rico langzaam maar zeker uit ons straatbeeld verdwijnt en Rico vergeten wordt. Misschien zeggen wij over een paar jaar wel tegen elkaar: ,,Joh, weet je nog, toen in 2015, al die posters van ene Rico, die overal aan de winkelramen hingen? We horen nooit meer van hem”. Ik hoop dat het zo gaat.
recent commentaar