De eerste helft van de zomervakantie (juli) is voorbij. De tweede helft (augustus) kan nu beginnen. Qua mooi weer hadden we niet te klagen, maar ook de nodige wolkbreuken werden ons deel. Helaas is de vakantie voor sommigen een nachtmerrie geworden. Vliegtuigen die neerstortten of zelfs explodeerden. Daarnaast worden regeringen bedreigd door inwoners die hun zin door middel van geweren en raketten willen doordrukken. En helaas krijg je daar – omdat je nu eenmaal in vakantietijd meer vrije tijd hebt – nu meer van mee.

Laten we hopen dat de wereld om ons heen minder gewelddadig wordt. Je weet maar nooit. Maar laat ik eens een aardige vakantie ervaring met u delen. In een wegrestaurant, niet ver van hier, gebruikte ik onlangs een lichte en verkwikkende lunch. Netjes als ik soms ben, vroeg ik na afloop aan een dame die de tafels deed waar ik mijn plateau moest laten. “Laat maar”, zei ze, “neem ik wel mee”. Op mijn opmerking, dat ik haar graag wilde helpen, ging ze in. Maar wel anders dan ik had verwacht. Zij vertelde dat ze blij was als mensen hun spullen lieten staan, want dan hield ze haar baan. Wanneer iedereen zijn eigen spullen zou opruimen, zou ze weer zonder werk zitten. “Weer?”, vroeg ik. Ze bleek in de zorg te hebben gewerkt en ging dagelijks samen met enkele collega’s bij bepaalde zieke mensen langs om te zien of ze hulp nodig hadden. Deze mensen hadden sinds kort allemaal een cameraatje gekregen, aangesloten op internet. Iedere morgen moesten die mensen zich melden om te zeggen hoe het ging. En dat liep perfect. Nu kon het langsgaan-werk gedaan worden door 1 persoon. Zij eruit dus, nu schoonmaakster in een wegrestaurant. “Vervelend”, zei ik. “Ach, zo erg is het allemaal niet, mijn man heeft na 3 jaar werkloosheid eindelijk een mooie baan gevonden.” “Wat doet hij?”, vroeg ik geïnteresseerd. “Hij installeert die camera’s bij die oude zieke mensen”, zei ze. En zo ging ik dus toch met een goed gevoel weg en liet mijn rommel zoals ze gevraagd had, keurig achter op de tafel waaraan ik gegeten had.

Eduard Schuringa