‘Rang is alleen Rang als er Rang op staat!’, herinner ik me, hoogbejaard als ik intussen ben, uit de jaren vijftig. Het was een reclame-slagzin voor een rolletje snoep dat zo heette. Die snoep werd binnen de kortste keren wereldberoemd in Nederland door een lied dat alleen uit deze negen woorden bestond maar dat iedereen zong en dat helemaal de blits maakte door de jengel [voor wie niet weet wat een ‘jengel’ is, noteer ik: ‘Hoorbare toonhoogtevariaties bij de weergave van platen en magnetische bandopnamen. De jengel ontstaat als gevolg van snelheid variaties in het aandrijfmechanisme van plaat of band. De frequentie van dit verschijnsel is afhankelijk van het toerental van het aandrijfmechanisme en ligt bij platendraaiers tussen 0,56 Hz en 1,12 Hz en bij cassetterecorders…’. Het staat op Google; de rest schenk ik u].
De jengel dreunt me weer door de schedel terwijl ik aan dit stukje begin: ‘Rang is alleen Rang als er Rang op staat!’; voor goed begrip van dit stukje nodig ik u uit even zachtjes-hardop mee te zingen. Voor de rest verwijs ik u weer naar Google. Daar staat een uitvoerige geschiedenis van het fenomeen ‘Rang is alleen Rang …’ inclusief allerlei plaatjes en een aantal presentaties via YouTube [de jengel zoals ik me die herinner, heb ik nog niet teruggevonden].
Terzake! Wat wil ik met de ouwe-lullen-nostalgie in deze aanhef?
Ik moet een stukje weemoed kwijt. Ik wil onze minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Jet (= Mariëtte) Bussemaker (1954), politicologe (UvA 1979 – 1986) en politica (PvdA), een aanbeveling doen. Zij wil wil de naam ‘universiteit’ wettelijk gaan beschermen. Dat is een vermetel voornemen! Maar ze heeft een goede reden. ‘Het is nu namelijk niet duidelijk genoeg of een opleiding tot een erkend diploma kan leiden’, schreef zij onlangs op haar weblog. Daar heeft zij helemaal gelijk in.
In het huidige taalgebruik kan iedereen het woord ‘universiteit’ gebruiken voor alles wat hij of zij ermee wil. Dat schept verwarring, en vooral aan de universiteit houden ze daar niet van. En nu heb ik een idee om daar iets tegen te doen.
Universitair beleid en wetenschap zijn tegenwoordig, net als alles, alleen nog een zaak van reputatiemanagement, reclame en kijkcijfers. Daarom zou ik de minister willen suggereren dat zij een van die bureaus inhuurt die haar oude Alma Mater [= universiteit; letterlijk voedende moeder] in de arm heeft genomen [zie mijn stukje ‘Plato en het probleem van de universiteit’ in De Ster van 12 mei].
In het bijzonder zou ik de minister en het bedoelde bureau het advies aan de hand willen doen dat ze een lied laten componeren met als refrein ‘Wetenschap is alleen wetenschap als er wetenschap op staat’. Dagelijkse persberichten, opgesteld door door de wol geverfde reputat iemanagement- managers zorgen voor een pakkende verpakking van de boodschap. Die boodschap is dat tegenwoordig niemand meer kan beoordelen of een zogenoemde universiteit echt of nep is. In haar blogbericht verwees de minister naar het diploma van de Alhuraa Universiteit in Den Haag die jarenlang studenten liet afstuderen als bachelor en master, maar daar helemaal niet toe bevoegd was. De diploma’s bleken ongeldig en de rechter veroordeelde de onderwijsinstelling tot een hoge boete wegens valsheid in geschrifte en oplichting.
Dat is allemaal heel duidelijk. Het verdient dus een krachtige aanpak. Wegkijken is geen optie meer. Mijn weemoed is alleen dat het refrein ‘Wetenschap is alleen wetenschap als er wetenschap op staat’ niet bekt. Probeer maar weer het stilletjes voor u zelf te zingen terwijl u De Ster na lezing van dit stukje terzijde legt – het werkt niet. De minister zal iets anders moeten verzinnen.
recent commentaar