Het was een schitterend bruidspaar. De meeste bruidjes zijn wel mooi maar ik geloof dat deze (op mijn eigen bruid na natuurlijk) de allermooiste was die ik ooit had gezien. Ze had een prachtige witte jurk met een lage boothals, blote blanke schouders en een sleep van zeker twee meter. Ze straalde en overal waar ze liep volgden de twee bruidsmeisjes haar met de sleep in hun handen. De bruidsmeisjes vatten hun taak heel ernstig op. Ook zij waren in het wit gekleed en ik denk dat de twee kleine meisjes zich nog nooit zo belangrijk hadden gevoeld. De bruidegom droeg een driedelig bijna zwart pak met een hoed met een flinke rand. Hij had zo in een Western mee kunnen spelen. Hij liep zichtbaar trots naast de bruid en glimlachte van oor tot oor als iemand een compliment over zijn vrouw maakte.

bruiloft beketDe trouwerij had plaatsgevonden in het oude raadhuis in Hillegersberg. Er waren 12 glimmende volgauto’s en een crèmekleurige jaguar uit 1962. De feestavond, in een soort kasteel buiten Rotterdam, werd opgeluisterd door enkele artiesten, zelfs Lee Towers was er. Aan het eind van de avond stonden bruid en bruidegom in het midden van de dansvloer en alle gasten er in een grote kring er omheen. Het licht werd gedoofd en alleen het gelukkige stel stond in een spotlight. Lee Towers zong heel indrukwekend zijn ‘You never walk alone’ en menige feestgangster moest er een zakdoek bij halen. En dan, op zo’n moment dat het geluk bijna tastbaar wordt, krijg ik vaak een aanval van cynisme. Dan zie ik ineens dat vrouwtje weer voor mij waar deze zelfde bruidegom eerst mee was getrouwd. Ook zij had zich ‘voor eeuwig gelukkig’ geweten. Maar na zeven jaar was het over. Ze hadden hun moeilijkheden en problemen nooit uitgepraat maar weggefeest en weggedronken en op een dag had hij gezegd: ,,Ik heb een ander, dus je moet eruit”. Kent u dat vers ook met de regel: ‘Niets is hier blijvend, alles van waarde zal eenmaal vergaan’?

Jacques Beket