Vorige week vertelde ik dat de gastheer van een feestje een fervent parapenter (of paraglider) bleek te zijn. Ik kwam erachter omdat ik in zijn huis een foto zag van een parapenter boven het mooiste stukje aarde vanuit de lucht gezien: Ölüdeniz in Turkije. De parapentwereld is maar klein (er zijn in Nederland maar weinig parapenters) en wij bleken heel wat gezamenlijke kennissen te hebben. Op veel plekken waar ik had geparapent was hij ook geweest. Frankrijk, Italië, Oostenrijk, India, Turkije, Marokko, noem maar op.Vooral in Marokko langs de kust kun je uren vliegen langs de bergen omdat daar meestal een heel stabiele wind uit de zee komt die opstijgt bij de bergen. Ik vertelde hem dat ik daar een parapenter had gezien in een rolstoel. Deze gastheer bleek de man zelfs te kennen, een Zwollenaar. Hoe klein kan de wereld zijn? Hij vertelde dat de man naar beneden was gekukeld in Slovenië en daardoor een dwarslaesie had opgelopen. Maar hij was zo bezeten van parapenten dat hij het niet wilde opgeven.

Samen met vrienden had hij een rolstoel ontwikkeld waarmee te vliegen was. Hij vloog alleen nog op plekken waar hij kon starten vanaf een gladde helling en waar hij een beetje behoorlijk kon landen. Die gladde start was er wel in Marokko, maar ik heb daar toch een keer moeten landen op een geitenpad van 20 cm breed op een heel steile helling. Dat zal toch niet lukken met zo’n stoel. Maar een doorzetter is het wel. Dat moet toch gezegd worden.

parapent 1parapent 2

Jacques Beket