Wie in de bijstand zit moet zijn best doen om aan het werk te gaan. Daar is op zich niets mis mee.
In dat kader kreeg Félix van de sociale dienst een aanbod voor een opleiding en baan als verkeersregelaar. Félix wilde dat wel, maar kreeg van de werkgever alleen telefonisch te horen waar hij voor het sollicitatiegesprek naartoe moest gaan. Hij moest verder zelf onthouden waar hij in Papendrecht naartoe moest. Hij kreeg niet per e-mail of brief of per sms of appje een uitnodiging voor het gesprek. Félix had net een inburgeringsdiploma behaald en spreekt daarom nog niet zo heel goed Nederlands. Van een bijstandsgerechtigde wordt toch wel bijzonder veel zelfredzaamheid verwacht. Of hoort dit bij de vereisten voor de functie van verkeersregelaar?
Félix kwam op de dag van de afspraak niet verder dan het Zuidplein en belde het nummer op om te melden dat hij niet verder kon reizen, omdat zijn reistegoed te laag was om naar Papendrecht te kunnen gaan. Félix was zich er vooraf niet van bewust dat het zo ver reizen was. Vervolgens verlaagt de sociale dienst gedurende één maand zijn uitkering met 100%, omdat het Félix verweten kan worden dat hij een kans op een baan heeft kwijtgespeeld.
Uiteindelijk wordt in bezwaar de maatregel teruggebracht tot 30%, maar de gemeente blijft toch van mening dat Félix bij het mislopen van het sollicitatiegesprek een verwijt kan worden gemaakt. De gemeente vindt dat hij vooraf uit had moeten zoeken hoe hij in Papendrecht had moeten komen. Normaal gesproken zou je wel verwachten dat je voor een sollicitatiegesprek een uitnodiging krijgt zodat je duidelijk weet wanneer je waar precies moet zijn.
Ik verbaas me toch over deze uitkomst van de bezwaarprocedure. Omdat een maatregel opgelegd kan worden als de bijstandsgerechtigde in de fout gaat, zou je toch verwachten dat de gemeente ervoor zorgt dat vooraf duidelijk is wat concreet van hem wordt verwacht. Als je op een functie solliciteert is het wel zo professioneel dat je een uitnodiging voor een gesprek krijgt. Waarom zou dat in de bijstand anders zijn? Een sollicitant loopt in het slechtste geval de baan mis, maar Félix moet het door de maatregel in die maand nog steeds met ca. € 300,- minder doen.
Mark Hüsen
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Wat een triest, maar herkenbaar verhaal. Ik heb een soortgelijke ervaring met de afdeling Werk en Inkomen van de gemeente Rotterdam. Mijn vrouw kreeg een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. Zij wilde de baan graag hebben, maar werd niet aangenomen. De ambtenaar was van mening dat zij niet genoeg haar best had gedaan tijdens het gesprek. Ook voor ons resulteerde dat in een 100% maatregel. Dat betekende dat wij die maand geen € 1400 kregen maar € 0,00. Dit bracht de nodige financiële problemen met zich mee. De vaste lasten (huur, energie, zorgverzekering) moesten betaald worden. Ook wij zijn in bezwaar gegaan tegen het besluit van de gemeente. De zaak moet nog voorkomen in 2020 bij de Algemene Bezwaarschriften commissie. We houden hoop op een goede afloop.
Paralel aan deze zaak heb ik een klacht ingediend tegen de betreffende ambtenaar. De klachtencommissie van de gemeente heeft mijn klacht gegrond verklaard. Sancties tegen haar zijn uitgebleven ondanks een waslijst onheuse bejegening en schending van mijn privacy.