Ik sta op een datingsite en heb een poos geleden best veel gedatet. Maar steeds overkwamen mij de gekste dingen. Echt bizar. Ik praat gelukkig over veel dingen die ik meemaak. Meer uit ongeloof. Wat ik dan merk is, dat de drempel voor de ander minder hoog word en dat die bij zichzelf denkt: als Lita zo open over is over wat ze meemaakt, waarom zou ik ook niet mijn verhaal vertellen? Zo weet ik dat er veel meer mensen rondlopen met de meest bizarre dating verhalen. Maar troost je, er zijn ook leuke momenten bij. Het is niet alleen maar negativiteit. Ik heb een paar jaar geleden al een leuke Marokkaan leren kennen. Ja, Marokkaan. Het is een vreemde match, Surinaamse & Marokkaan. Maar goed, we hebben een leuke klik. Ik zeg niet dat hij mijn levenspartner word. Maar …, you never know …, time will tell …, Ik kijk niet meer te ver vooruit en geniet van het moment. Waar ik achter kom is, dat je mannen niet moet claimen. Dus niet continu van: waar ben je, wat gaan we doen, wat nu? Daar krijgen ze het warm van en rennen heel hard weg. Want dit doe ik met deze gast. Ik laat hem komen met acties. En dat doet ie ook. Intussen leid ik mijn eigen leven gewoon. Ik laat nooit mijn leven afhangen van een man. Als het ooit zover komt dat we onder één dak komen te wonen, dan is het een ander verhaal. Maar tot die tijd doe ik lekker waar ik zin in heb. En als we samen zijn, dan is dat gewoon heel leuk. Geen druk, niks. Maar het leuke aan ons samenzijn is dat we van hetzelfde kaliber zijn. In ons denken, in onze kledingkeuze, in onze humor. Een mooi voorbeeld van onze humor. Hij stapte een keer in mijn auto. We gingen stappen. Ik was natuurlijk op z’n leukst gekleed. Parfum op. Wat dacht je van Chanel nummer 5? De nieuwste geur van Chanel. Was duur maar dan heb je wel wat. Ik had dus die geur op. Hij stapt in de auto en ik zeg: wat vind je van mijn parfum? Hij ruikt een beetje overdreven aan mij. Ik zag aan zijn kop dat hij iets geks ging zeggen en ja hoor. Hij zegt: schat, ik ruik het niet zo goed, omdat MIJN parfum van TOMMY HILFIGER OVERHEERST J. We kwamen niet meer bij. Zo zijn we crazy als we samen zijn.
Onlangs waren we samen. Ik ga altijd naar zijn huis, al jaren omdat ik niet wil dat mijn kinderen met een man geconfronteerd worden. Ik wil ze pas een man voorschotelen als ik weet: ja, met hem wil ik verder. Ze hebben al een scheiding acher de rug en ik zie er niets in ze te confronteren met een man waar ze weer rekening mee moesten houden. Want, hoe dan ook, iedereen heeft een gebruiksaanwijzing. En ik dacht: ze gaan zich aan niemand aanpassen, no way. Maar nu ze wat groter zijn, 26 en 22 jaar, kunnen ze wat meer hebben. Dus ik pak het nog steeds voorzichtig aan. Ze zien nog steeds geen man. Maar met deze Marokkaan ben ik al zoveel jaren bevriend. We komen steeds dichter bij elkaar. Dus ik dacht, fuck it, Ik nodig hem uit. Hij zei: wat gaan we eten? Gaan we zelf koken of uit eten? Ik zei: weet je wat ik ga doen voor je? Ik ben goed in bami maken. Maar de werkelijkheid is dat ik helemaal niet van koken hou en vaak niet kook. Ik leef, echt waar, van soep met een stuk kip erin en klaar. Ik weet het, klinkt niet gezond maar ik moet snel klaar zijn in die keuken. Hij was dus bij mij en zei: weet je wat? Ik ga je helpen, laten we samen koken. Uiteindelijk heeft hij alles gedaan. Hij vindt koken ook leuk. Ik zag hem dingen doen waarvan ik dacht, wow, moet je dat allemaal doen om lekker te kunnen eten? Jeetje! Wat een werk. Op een gegeven moment vroeg hij om de oven aan te doen. Ik wist niet welke knoppen van de oven waren. ERGGGG. Hij keek mee en zei: dit moet de goeie knop zijn. Ik deed stoer de stekker van de oven in het stopcontact en ging weer zitten. Hij zei op een gegeven moment: maar die over word niet warm. Ik dacht getsie. Hij is dan stuk. Hij kijken. Tjek ‘m noh. Kijk es Lita, je bent me er een. Je hebt de stekker van de WATERKOKER in het stopcontact gedaan, de verkeerde stekker dus. J En NIET die van de de oven J Ik kreeg ter plekke een rooie kop. Toen zei hij: ik zie nu echt, dat je meestal snelle junkfood maakt, want je weet niet eens hoe je oven werkt. Hij zei zo lief: ga zitten, doe iets voor jezelf, ik ga voor je koken. Toen hij klaar was, wilde ik bijna huilen. Het eten zag er zo LEKKER uit maar vooral zo LIEFDEVOL klaargemaakt. Met sausjes. Mijn hele leven heb ik nog nooit een saus gemaakt. We hebben zo lekker gegeten. En je weet hè, de liefde gaat door de maag, ha, ha.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar