Familiegeschiedenis verbonden met het CHIO Rotterdam

(foto) Carolien en Isabelle Lavooij en de merrie Iris.

Van vader op dochter en weer op kleindochter; de familie Lavooij ademt CHIO Rotterdam. Carolien Lavooij-Verheul (46), de huidige voorzitter van het oudste internationale hippische topsportevenement van Nederland, draagt een familie-erfenis voort die al decennia verweven is met de paardensport.

Het begin
De wortels van de betrokkenheid van de familie Lavooij bij het CHIO Rotterdam gaan terug naar Carolien haar vader, Frans Lavooij. “Eigenlijk zelfs nog een generatie eerder”, vertelt Carolien. “De vader van mijn moeder had een boerderij en was een fervent paardenliefhebber. Hij is nooit actief betrokken geweest bij het CHIO Rotterdam, maar hij was wel een hele trouwe bezoeker.” Carolien haar vader had wel jarenlang een actieve rol bij het evenement, onder meer als voorzitter van het bestuur. “Mijn ouders rijden allebei geen paard. Het heeft een generatie overgeslagen.” Hoe haar vader dan toch verzeild is geraakt in de organisatie van het CHIO Rotterdam? “Ik reed paard bij de Rotterdamsche Manège en was heel bevlogen. Eerst reed ik één keer in de week, dat werden er al gauw drie en uiteindelijk kreeg ik een eigen paard. Als je daar als ouder meerdere keren per week ‘rondhangt’ vanwege je dochter, word je vanzelf met het ‘virus’ besmet”, lacht Carolien. Carolien haar vader speelde tijdens zijn periode bij het CHIO Rotterdam een actieve rol in het versterken van de maatschappelijke en sportieve relevantie van het evenement. Zo werd tijdens zijn bestuursperiode de traditionele grasbodem van het hoofdterrein vervangen door een weersbestendige zandbodem. Ook werd de Stichting Trustfonds Hippische Alliantie Rotterdam opgericht waarmee sociaal-maatschappelijke projecten binnen de hippische sport in Rotterdam worden ondersteund. ‘Werken als een Paard’ is daarvan het belangrijkste initiatief; een programma dat zich inzet voor kinderen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Zo vader, zo dochter
Carolien groeide op met het CHIO Rotterdam als vaste prik op de kalender. “Ik liep als negenjarig meisje al tussen de vrijwilligers, paarden en ruiters. Het was altijd iets bijzonders. Niet alleen vanwege de sport, maar vooral ook vanwege de sfeer en de verbondenheid tussen iedereen. Vanaf mijn tiende werkte ik al mee als vrijwilliger. Ik regelde muntjes voor het eten en drinken, mocht tafels afruimen enzovoorts. Een aantal jaar later kwam ik in het team Ceremonies. Ik zorgde er onder andere voor dat prijzen en linten voor de prijsuitreikingen op tijd bij de ringmeesters lagen.” Na jarenlange betrokkenheid als vrijwilliger en lid van diverse commissies, werd Carolien een aantal jaar geleden gevraagd in het bestuur plaats te nemen met de portefeuille Sport & Programma. Twee jaar geleden kreeg ze de vraag of ze ervoor openstond het voorzitterschap voor haar rekening te nemen. Die uitdaging greep Carolien met beide handen aan. In de functie van voorzitter combineert ze haar organisatietalent, strategisch inzicht en haar liefde voor de paardensport. Als voorzitter is Carolien verantwoordelijk voor het aansturen van het bestuur en voor het richting geven aan het Management Team, het uitzetten van de lange termijnvisie, het onderhouden van contacten met partners en sponsoren en het bewaken van de unieke identiteit van het CHIO Rotterdam: een topsportevenement met Rotterdamse flair. “Als voorzitter ben je het gezicht van het CHIO Rotterdam. Door mijn jarenlange verbondenheid met de sport, het evenement en de stad Rotterdam, is het CHIO Rotterdam het evenement dat als geen ander bij mij past. Wat is het dan mooi als je daar in de functie van voorzitter onderdeel van mag zijn.”

Derde generatie
Ook Carolien haar dochter Isabelle is inmiddels alweer voor het derde jaar actief bij het CHIO Rotterdam. Als vrijwilliger draagt zij haar steentje bij tijdens het evenement en is zij net als haar moeder begonnen als lid van de ‘piste crew’ met folders uitdelen enzovoorts. Dit jaar gaat ze met een groepje vriendinnen werken bij het perscentrum. “Het zit in ons bloed”, zegt Carolien. “Ze heeft het van huis uit meegekregen.” Niet alleen haar dochter is gek van paarden en het CHIO Rotterdam, ook Carolien haar man is liefhebber. “Ik heb mijn man op de Rotterdamsche Manège ontmoet. Hij was verantwoordelijk voor de stalling en zat ook in het bestuur.” En haar twee zoons mogen dan op rugby en voetbal zitten, het CHIO Rotterdam is ook bij hen vaste prik. “Iedereen kijkt ernaar uit. We hebben nog nooit een editie gemist.”

Meer dan paarden
Hoewel de paardensport centraal staat, is het CHIO Rotterdam inmiddels uitgegroeid tot een veel breder maatschappelijk en cultureel platform. Carolien zet zich in om het evenement nog toegankelijker én toekomstbestendig te maken. “Het CHIO Rotterdam heeft een rijke historie en is een groots en uniek evenement. Dat willen we continueren. Dat is geen vanzelfsprekendheid. Het sponsorlandschap verandert, de veiligheidsmaatregelen veranderen, het dierenwelzijn staat steeds meer in de belangstelling… Het zijn allemaal zaken waar je rekening mee moet houden en zo goed en efficiënt mogelijk mee om moet gaan. Maar juist daarin schuilt onze kracht. We blijven niet stilstaan, we bewegen mee, passen aan waar nodig en blijven innoveren. Dankzij een betrokken team, talloze vrijwilligers, trouwe partners én een duidelijke visie, kijken we met vertrouwen naar de toekomst. We laten keer op keer zien dat de paardensport er is voor iedereen; jong, oud, professioneel of liefhebber. Het CHIO Rotterdam is in de loop der jaren veel meer dan alleen een paardensportevenement geworden. Het CHIO Rotterdam is een ontmoetingsplek waar sport, business, cultuur en Rotterdam samenkomen.”

Famieverhaal
Met Carolien aan het roer en de volgende generatie in aantocht, is het duidelijk dat de familie Lavooij het CHIO Rotterdam niet alleen helpt organiseren, maar het ook bewaakt als erfgoed. Wat ooit begon als passie van haar overgrootvader, is uitgegroeid tot een familieverhaal dat symbool staat voor verbondenheid met en liefde voor het CHIO Rotterdam in al haar facetten.

Joëlle Stapelkamp

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)