We leven in een wereld waarin veel snel moet gebeuren. Als ik naar buiten kijk zie ik allemaal velden met narcissen en krokussen voor mijn raam. Daar tussendoor rijden auto’s en fietsen met ouders die naar de sportvelden gaan met hun kinderen, om o.a. te gaan voetballen, hockeyen en handballen.
Alle ouders vinden hun kinderen de beste, zo was ik ook maar de tijd gaat snel. Veel mensen maakten vroeger van alles mogelijk, zoals speeltuinen en club- en buurthuizen. Ze deden veel voor veel kinderen.
Een van die mannen was Dick van der Maarel. Hij heeft veel gedaan in Kralingen. Hij werkte in Centrum Kralingen aan de Hoflaan en had veel contacten in de hele wijk.
Wie daar veel van afweten en met hem gewerkt hebben, zijn Wil Plomp en Gerard Schuiling. Wil Plomp was penningmeester van Speeltuin Oudedijk maar gaf vooral 30 jaar leiding aan kinderen met heel haar hart. Zij vertelde onderstaand verhaal over Dick aan mij.
Mijn herinneringen aan Dick
Mijn vader had een slagerij in de Waterloostraat en wij woonden achter de slagerij. Dus als kind daar opgegroeid en veel in Centrum Kralingen geweest. Als kind bij de handenarbeidclub van juffrouw Den Hoedt en later, toen ik wat ouder was, bij de soosgroep waar Dick van der Maarel jeugdleider was.
Op vrijdagavonden kwamen we daar met een groep bij elkaar om een plaatje te draaien en lekker te kletsen. Dick verzon altijd gekke/leuke dingen op de step naar Teteringen waar het buitenhuis van Centrum Kralingen stond, later gingen we lopend daar naar toe. We gingen in de avond weg en liepen dan de hele nacht door met erachter een bezemwagen. Ik viel bij Dordrecht uit, mijn voeten waren alleen maar blaren. Maar er waren er toch een paar die het haalden. Onderweg was er voldoende drinken en mijn vader sponsorde stukjes worst voor onderweg.
Dick sliep altijd in de woonkamer op kamp, want er was een jongens- en meisjesslaapkamer en hij lag er tussenin en als iemand over wilde lopen, kreeg je een slipper naar je hoofd. Ook deed hij een keer alle pyjama’s aan elkaar knopen, als 1 grote waslijn.
In het bos was de AAP een restaurantje waar hij dan in de avond naar belde. Ben je nog open? Want dan komen we even langs, met zijn allen. ‘s Avonds door het bos erheen lopen en laat weer terug. Het restaurantje was dan al lang dicht maar Dick kreeg alles voor elkaar. Ja, een leuke man en ik heb mooie jeugdherinneringen aan hem te danken.
Wil Plomp
Gerards Schuiling, oud voorzitter van de deelgemeente Kralingen-Crooswijk, had andere contacten met Dick. Ook hij vertelde zijn verhaal over Dick aan mij.

Deelgemeenteraad in de 80-er jaren, v.l.n.r. Sandra Korthals, Greet Wijs en Dick van der Maarel foto: Cor Vos
Mijn herinneringen aan Dick
Marleen en ik hebben elkaar voor het eerst ontmoet in Centrum Kralingen aan de Hoflaan. We kwamen ons inschrijven voor een toneelcursus. Dick was daar voor aanwezig die avond. Ik denk daarom altijd met plezier terug aan Dick omdat hij er bij was op het belangrijkste moment in mijn leven.
Dick en ik hebben ook een gezamenlijk verleden in de deelgemeente voor de PvdA. De deelgemeente begon in januari ’82. Er moest een gespreksleider voor de fractievergadering gekozen worden. Ik won nipt van Dick.
We hebben altijd goed samengewerkt, Dick was een aardige vent, zeer deskundig op het gebied van Welzijn en Sociale Zaken, loyaal en altijd bereid de ander te helpen.
Ook kennen we elkaar van het Nivon, waar Dick in het bestuur en de dagelijkse organisatie actief was. Zijn op samenwerking gerichte houding viel ook hier op. En zijn oog voor mensen die wel wat hulp konden gebruiken. Kortom: Dick een kanjer voor Kralingen Crooswijk
Gerard Schuiling
Dick was een aparte man die veel heeft gedaan in zijn leven, zeker voor de jeugd, zoals bij Clubhuis Vredenoord maar hij was ook een vriend. Wij deden hetzelfde werk. Hij is nu al een paar jaar dood maar ik hoop dat hij in onze herinnering blijft. Dat verdient hij.
Zie ook: desteronline.nl/dick-van-der-maarel-is-overleden
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar