Greet Wijs is al zo lang maatschappelijk en politiek actief, dat het niet anders kan of er zijn mensen die ervan willen getuigen haar te kennen. Van geboorte Limburger Raymond Tans is zo een. Zie de onderstaande loftuiting. Als hij beweert dat het Maaswater van Maastricht hetzelfde is als dat van Rotterdam, zit hij ernaast. Het is hem vergeven. Wij Rotterdammers zouden het eigenlijk moeten hebben over de ‘Nieuwe Maas’. Maar ja, dat doen wij niet. Greet Wijs wordt zondag 11 juni 90 jaar. Dat zal uiteraard groots worden gevierd.
Maastricht en Rotterdam verbonden door de Maas
Mijn vriendschap met Greet Wijs uit Kralingen Crooswijk
Ik ken Greet Wijs al heel wat jaartjes. We leerden elkaar kennen bij de PvdA in Lansingerland. Als sociaal-democraten in hart en nieren, namen wij onze verantwoordelijkheid toen een beroep op ons werd gedaan om bestuurslid te worden. Greet zat eerder dan ik in het afdelingsbestuur, maar samen hebben we vanaf 2010 heel wat uren vergaderend doorgebracht. Greet als Rotterdamse altijd recht voor zijn raap met het hart op de tong, terwijl ik als geboren Maastrichtenaar toch wat meer van de bedekte woordkeuze ben. Veel hebben we in die bestuurlijke jaren meegemaakt. Spannend waren altijd de discussies voor de speerpunten van het verkiezingsprogramma en de voorbereidingen voor de Algemene Ledenvergadering die een paar keer per jaar plaatsvindt. Greet heeft een zeer fijn ontwikkelde politieke snaar en een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Iedereen bij onze PvdA-afdeling heeft heel veel respect en bewondering voor Greet. Tot op hoge leeftijd zat zij in het afdelingsbestuur en hield de mannen (zij was lang de enige vrouw in het bestuur) bij de les en op het goede partijspoor. Zij stond haar “mannetje” in de vergaderingen en liet zich niet wegdrukken of de mond snoeren. Door haar enorm grote politieke ervaring, opgedaan tijdens haar jaren als lid van de deelraad van Kralingen- Crooswijk, was zij zeer invloedrijk en kreeg zij veel voor elkaar.
Greet Wijs en ik zijn op tal van terreinen heel verschillend, maar er zijn twee dingen die ons verbinden: dat zijn de Maas en onze trots op de steden waar we geboren zijn: Rotterdam en Maastricht. De Maas is voor ons beeldbepalend voor de beide steden én al het water van Maastricht gaat uiteindelijk ook naar Rotterdam. Het zijn iconische steden met de mooiste bruggen van het hele land: De Sint Servaasbrug in Maastricht en de Erasmusbrug in Rotterdam. Beide bruggen zijn totaal verschillend qua bouw. De ene is robuust van Naamse steen met indrukwekkende bogen; de ander is van staal, hoog en sierlijk, met een pyloon en tuien. Deze heeft de passende bijnaam: de zwaan. De beide bruggen zijn vernoemd naar belangrijke mensen met grote bekendheid.
Greet heeft mij eens mee op excursie genomen naar Kralingen en Crooswijk. Daar heeft zij mij alles laten zien van dit stadsdeel. Van de brandgrens, waar ze heel veel over kan vertellen. Hoe ze het bombardement in de meidagen van 1940 heeft beleefd én overleefd, de afgebroken Koninginnekerk, waar nu de Hoppesteynflat staat en het Bep van Klaveren standbeeld, de stek van de oude populier voor de kerk die werd geplant op het Schuttersveld in Crooswijk, het kerkhof, het Greet Wijs-pad bij de marinierskazerne, Trompenburg – Tuinen en Arboretum (met uitstekend restaurant) en de waterzuivering. Een prachtig deel van Rotterdam. Indrukwekkend.
Greet en ik zijn inmiddels uit de actieve politiek, maar ontmoeten elkaar nog regelmatig bij café Muller in Berkel en Rodenrijs. Dan praten we bij en nemen de hele politieke toestand in de wereld door. Vaak hebben we het ook over onze jeugd en automatisch komen we uit bij de Maas en onze prachtige steden met de mooiste bruggen. Welke van de twee de mooiste brug is? Daar zijn we nog niet uit. Een compromis hierover zit er (nog) niet in. Daarom zullen we nog vaak van gedachten moeten wisselen. Dat is geen straf. In tegendeel.
Raymond Tans
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Trackbacks/Pingbacks