Het vertrouwen in de Nederlandse politiek was de laatste jaren nog nooit zo laag als in deze tijd, bleek uit een Ipsos-onderzoek in opdracht van de NOS voor Prinsjesdag 2022. Zeven op de tien ondervraagden gaven aan weinig of heel weinig vertrouwen te hebben in de landelijke politiek. Het vertrouwen in het kabinet en in premier Rutte was navenant laag. Intussen zijn we een jaar verder teruggezakt. Morgen, woensdag 15 maart zal daar nogal wat van naar buiten komen, vermoed ik.

Op zoek naar begrip voor dit verschijnsel maak ik even halt bij de paginagrote advertentie voor Sigrid Kaag alias D66 afgelopen zaterdag. Ik zag die als eerste in Trouw, later ook in de NRC (www.nrc.nl/krant/2023/03/11/#106  –  pagina 7, alleen zichtbaar voor abonnees); andere kranten heb ik niet gezien. Ik ga citeren:

‘Twee jaar geleden gaf u ons het vertrouwen om het goede te doen voor het land’, begint de tekst. ‘Daar werken wij iedere dag aan.’

Na een relatief lange witregel gaat de tekst verder: ‘Rob Jetten werkt aan een schoner en groener Nederland. Ernst Kuipers durft te kiezen en staat voor de zorg. Robbert Dijkgraaf investeert in de wetenschap en de vakmensen van morgen’.

Dan komt een relatief lange witregel. ‘De keuze voor deze verkiezingen is zelden zo helder geweest’ begint het volgende tekstblokje. En in deze trant gaat het nog een halve bladzij verder.

Wel, wel, zo lees je nog eens wat.

‘… schoner en groener …’: op afstand het ergst vervuilend zijn vliegtuigen die opstijgen en landen. Juist dáárover betaalt Schiphol geen belasting, en dat wordt helder doodgezwegen.

‘ … durft te kiezen …’: ik herinner me nog precies de vele maanden durende chaos en de verwarring inzake de vaccinatie met vaccins van diverse, elkaar beconcurrerende big farma producenten, en dat word nu met dank aan de afzender vergeten.

‘… investeert …’: het Erasmus-programma dat op Europa-niveau daadwerkelijk ook bevordert dat buitenlandse studenten hier komen studeren, leek waarachtig Nederland even een beetje ‘gidsland’ te laten worden, en dat wordt nu de facto stop gezet. Kortom, je moet maar durven.

In één opzicht moet ik daarentegen mevrouw Kaag ronduit gelijk geven. De keuze voor deze verkiezingen is nooit eerder zo helder geweest als morgen, woensdag 15 maart 2023. Het juiste oordeel te vormen als zich een probleem voordoet, is moeilijk. Sommige mensen zien ergens een probleem waar anderen dat niet zien. Ik haal een voorbeeld uit een heel andere sector. Bij de parachutistenbrigade van de inlichtingen­dienst van een internationale militaire macht solliciteren drie meisjes (GB, F en USA). ‘Wat zou je doen wanneer je per ongeluk als enige vrouw terecht­kwam op een eiland met verder alleen een raiding troop mariniers, een peloton van 32 man, die daar al een hele tijd zitten te wachten tot ze weg kunnen?’, vraagt de voorzitter van de sollicitatie-commissie aan het Engelse meisje. ‘Dat zou mijn eer te na zijn; ik zou een van mijn suicide-pills nemen’, antwoordt ze. ‘Ik zou me onder be­scherming van de sterkste­ man stellen’, zegt het Franse meisje. ‘En jij?’, vraagt de voorzitter aan het Amerikaan­se meisje, ‘hoe zou jij dat probleem oplossen?’. ‘Problem?’, antwoordt die; ‘what do you mean problem? I don’t see any problem‘.

Ik althans weet al heel lang heel zeker op wie ik ga stemmen. Dat is op de Partij voor de Dieren! (Carla van Viegen, *1959: sinds 2007 ben ik fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren in de Provinciale Staten van Zuid-Holland. Daarnaast ben ik fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren in de gemeenteraad van Pijnacker-Nootdorp. Ik heb ruim 25 jaar bij de politie gewerkt in diverse (leidinggevende) functies en heb me ingezet voor een beter dierenwelzijn als bestuurslid van de Politie Dieren- en Milieubescherming en het tegengaan van huiselijk geweld wereldwijd vanuit het European Network for Policewomen, en een aantal jaren bij de Dierenbescherming als projectleider en afdelingshoofd. Qua opleiding heb ik een HBO Management diploma en MSc Psychologie.  De rode draad in mijn leven is opkomen voor wat kwetsbaar is en een sterk rechtvaardigheidsgevoel. In de politiek wil ik een stem geven aan dieren, natuur en milieu en kwetsbare groepen in de samenleving door bewustwording te creëren. Met ons gedachtengoed wil ik inspireren, hoop geven voor de toekomst en verbinden. Maar ook door de luis in de pels te zijn, tegen de stroom in te zwemmen en niet aanpassen aan de gevestigde orde. Mijn motto: ‘ Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook de dieren niet.’)

PS Aan het slot van de kop boven mijn stukje staat een vraagteken. Dat staat daar omdat ik niet zeker ben of niet misschien D66 alias Sigrid Kaag intussen een zó geniaal inzicht heeft verworven inzake het modale gemoed van de modale eigentijdse stemgerechtigde burgers dat ze VOELEN hoe die allemaal en masse VALLEN op inhoud en strekking ervan, zodat waarachtig de zich zelf als sociaal-liberalen betitelende dee-zesenzestigers volgende week de grootste partij zullen zijn.

Men weet maar nooit.

Hugo Verbrugh


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Dit veld is vereist.
Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.