Op het moment dat ik dit schrijf, zondag 11 augustus 2024, begin van de middag, begint men zich in Parijs op te maken voor de Apotheose (van het Griekse ἀποθέωσις, van ἀποθεόω/ἀποθεῶ, apotheoo / apotheo, “vergoddelijken”; Latijn: deificatio, “goddelijk maken” was de verheerlijking van een voorwerp tot goddelijk niveau en meer in het algemeen het behandelen van een mens als god. In het Nederlandse taalgebruik wordt dit woord ook wel gebruikt om te verwijzen naar een “schitterend slottoneel van een uitvoering of voorstelling” [Van Dale], meer overdrachtelijk als de climax van een serie gebeurtenissen.).
Daarop vooruitlopend meldde de Volkskrant zondag alvast dat Frankrijk door het weergaloze succes van de spelen zijn zelfvertrouwen, dat het onder president Macron aardig aan het kwijtraken was, weer helemaal heeft herwonnen!
De Olympische Spelen van Parijs 2024 zijn bijna voorbij en aanstaande zondag 11 augustus vindt de Sluitingsceremonie plaats, werd gisteren al gemeld. Daarover circuleren in cyberspace intussen al weer de nodige indianenverhalen. Net als de startvertoning blijven ze zorgvuldig geheim. Het lijkt minstens zo een unieke nep-esoterische vertoning als de Openingsceremonie op 26-27 juli. En het feest is nog lang niet afgelopen. Van 26 augustus tot 8 september zullen de Paralympics twee weken lang 24/7 alle televisiezenders van de wereld beheersen.
En ook heel mooi: ik heb het voornemen het Olympische Comité een voorstel te doen voor nog een derde categorie: wedstrijdspelen voor mensen waar ik ruim in zou passen: 60 plus zonder maximale leeftijdgrens en meer of minder motorisch zó oud en versleten dat allerlei mantel- en andere soorten permanente zorg en therapie nodig zijn. Dáár ruik ik superzaken!
Ik weet waar ik het over heb. Mijn zoon dr. ir. Stefan Verbrugh heeft het in de laatste stelling van zijn proefschrift perfect samengevat: ‘Wie met twee voeten op de grond blijft staan, komt geen stap vooruit’. Dat is sinds een jaar steeds meer mijn situatie. Adem in, adem uit, even pauze; mijn variant: ene been, andere been, stok.
Een andere fameuze verwijzing is gegeven in het raadsel van de sfinx in de mythe van Oedipus: “Wat heeft ’s morgens vier benen, ’s middags twee en ’s avonds drie?” Het antwoord luidde “de mens”. Met “’s ochtends” worden de eerste levensjaren bedoeld, als men nog kruipt (op 4 benen); met “’s middags” worden de jaren dat men zelfstandig loopt bedoeld (op 2 benen); met “’s avonds” worden de jaren bedoeld dat men met een stok loopt (3 benen).
Bij wijze van patent-aanvraag benoem ik dit verhaal als ; De mythe van Strompeltje’.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
De deadline voor mijn stukje was zondagavond. Daarna zijn nog enkele belangrijke berichten gekomen waarvan ik er hier twee toevoeg uit Trouw van 12 augustus.
(1) ‘Hassan zet uitroepteken in Parijs: … De Spelen zorgden twee weken voor ontspanning en afleiding van de brandhaarden in de wereld. Het is een dynamiek waar zorgvuldig mee moet worden omgesprongen.’ Zeg dat wel: intussen dagelijks Gaza platbombarderen zonder dat het aandacht vraagt
(2) ‘… Er waren ruwe randen aan de Spelen. Beachvolleyballer en ex-zedendelinquent Steven van de Velde werd aan de publieke schandpaal genageld, … Maar verder was het vooral een aaneenschakeling van huldigingen, waar ook premier Dick Schoof en staatssecretaris Vincent Karremans van Jeugd, Preventie en Sport bij wilden horen. Tegelijkertijd kortten Schoof en Karremans en het nieuwe kabinet flink op sport. Verhoging van de kansspelbelasting betekent dat de afdracht van de Nederlandse Loterij aan de sport met 20 procent daalt, van 50 miljoen naar 37,5 miljoen euro. Onzichtbaarder maar mogelijk nog destructiever zijn de bezuinigingen op subsidiepotjes die sport en bewegen bevorderen. NOC-NSF verwacht dat het totaal dat de sport moet inleveren jaarlijks oploopt tot 45 miljoen euro. Daarvan is een derde topsport.’ Die houden we erin: ‘ … Provincies en gemeenten moeten met beduidend minder geld werken om de zo geprezen verenigingsstructuur overeind te houden en om gouden medaillewinnaars op te leiden. Het is veel gevraagd in een tijd waarin verenigingen het al moeilijk hebben en er tegelijkertijd sprake is van een beweegcrisis. … Von Geld spricht man nicht. Geld hat man. Over geld spreekt en schrijft men niet. Geld heeft men.
Door de maatschappelijke stage af te schaffen verliezen allerlei maatschappelijk nuttige instellingen steun van geïnteresseerden en krijgen mensen geen kans om te ervaren of een carrière in b.v. De zorg hen zou liggen. Door de giftenaftrek af te schaffen zullen de inkomsten van allerlei goede doelen (dierenbescherming, ouderenzorg, Leger des Heils, Brandwondenstichting, voedselbank, sportclubs, speeltuinverenigingen,——) verminderen. Die gaan waarschijnlijk subsidie aanvragen….