Traditiegetrouw vinden in deze tijd van het jaar weinig gebeurtenissen plaats die het verdienen in de media gerapporteerd en becommentarieerd te worden. Dat legitimeert journalisten en commentatoren om hun eigen interesses volgen. Nu lijken de gebeurtenissen in de wereld dit jaar zich weliswaar niet aan de traditie te houden, want er gebeurt overal heel veel, maar ik ga de komende weken toch een eigen interesse volgen. In de kabinetsformatie die nu al sinds enige weken als een sliert non-gebeurtenissen door de media trekt, doet zich namelijk één speciale bijzonderheid voor die speciale aandacht verdient maar in ’t geheel niet krijgt. Dat is het thema ‘voltooid leven’.

Het kwam verschillende malen ter sprake in de berichtgeving over het overleg en de onderhandelingen. Ik kies als beginpunt voor mijn commentaar erop een passage in een column van Tom-Jan Meeus in NRC Handelsblad van 4 juli. Daarin komt ‘voltooid leven’ even aan de orde. In zijn betoog rangschikt Meeus dit thema in de rubriek ‘medisch-ethische thema’s’. Twee dagen later noteerde een briefschrijver in de krant: ‘… In de woordkeus leeft een ernstig misverstand. “Voltooid leven” gaat uitdrukkelijk over mensen die bij volle gezondheid en geheel wilsbekwaam een essentieel zelfbeschikkingsrecht willen kunnen toepassen. Dat heeft niets te maken met geneeskunde en is ook niet een ethisch, maar een algemeen filosofisch thema. Albert Camus stelt het trefzeker in de openingszin van De Mythe van Sisyphus – Essay over het absurde, 1942: “Il n’y a qu’un problème philosophique vraiment sérieux: c’est le suicide”: Er is maar één echt serieus filosofisch probleem. Dat is de zelfmoord’.

Dit terminologische misverstand is alleen het topje van de ijsberg. Hoe moeilijk en ingewikkeld het in werkelijkheid is, illustreer ik aan de zaterdagse column van 8 juli van Rosanne Hertzberger onder de titel ‘Vrome politici aan het roer’. Ik citeer de eerste alinea en voeg nummers toe achter woorden waarop ik commentaar ga geven:

Klik voor groot

‘D66 en ChristenUnie zouden hier toch uit moeten komen? Laat die zelfdoding (1) toch lekker nog een paar jaar sudderen (2), zou je ze toe willen roepen (3). Zet alle medisch-ethische zaken (4) in de koelkast (5), verklaar ze vier jaar tot verboden terrein (6), en zet samen je handtekening onder de besluiten waar je het wél eens over kan worden. … Seculier en vroom (7) die hand in hand over hun schaduw heenstappen (8). ….’

Na deze aftrap volgen 500 woorden waarin mw. Hertzberger haar argumenten toelicht en illustreert aan een indringend en authentiek geëngageerd betoog over ‘het conflict tussen vroom en progressief in Israël’. Het USP (= Unique Selling Point, het punt waar de hele zaak om draait, komt in de slotalinea:

‘De ChristenUnie verdient applaus dat zij, na eerst politiek in het gezicht te zijn gespuugd door D66, bereid zijn om samen te werken en zelfs leiding te geven aan het bestuur van een diep seculier en progressief land. (9) De ChristenUnie toont zich bereid om in een land waar abortus, euthanasie en homohuwelijk een no-brainer zijn, aan het roer te gaan staan, samen met mensen die het allemaal nog niet ver genoeg vinden gaan (10).’

Een NO-BRAINER – had u ooit van dat woord gehoord? Ik niet. Ik heb het opgezocht en heb daar zeer veel aan geleerd. In de reacties onder dit stukje en in de komende weken ga ik er nader op in en werk ik mijn interesse verder uit. Oftewel wordt vervolgd.

Het plaatje bij dit stukje is de omslag van een boekje met foto’s die een gedicht illustreren van Paul Verlaine. Herinneringen zijn net een krijsende vlucht vogels die om ons heen fladderen en zich op ons storten. Zie ook www.kainamedia.nl.

Hugo Verbrugh

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]