Geen uren maar een boek schrijven – over hedendaagse slavernij

Soesma Radja werd opgeleid tot jurist en koos voor de ‘commerciële advocatuur’. Ze kwam terecht op de ‘Zuidas’ in Amsterdam, bij Simmons & Simmons en later bij Deloitte in Rotterdam, als fiscalist. Ze ‘schreef uren’. Op den duur bedacht ze dat dit werk niet datgene was waarvoor ze rechten was gaan studeren. Ze maakte de overstap naar de ‘goede doelen sector’ en ging fulltime werken voor Terre des Hommes in Den Haag. Momenteel is ze werkzaam voor de gemeente Rotterdam (‘stad naar mijn hart’), afdeling ‘Social Return’. Ze probeert mensen die moeilijk aan werk kunnen komen, aan een baan te helpen. Soesma Radja woont in Rotterdam-Kralingen.

“Opeens werd mij ingefluisterd dat ik naar India moest gaan. Ik had er eigenlijk helemaal geen zin in. Ik was er al twee keer geweest, op vakantie. Ik probeerde het van mij af te zetten maar de aansporing om te gaan kwam steeds weer terug. Uiteindelijk bedacht ik: àls ik zou gaan, dan met een yoga-cursus. Ik zou daar niet niets kunnen doen”.

Besluiteloos
In Rotterdam begon ze al met yoga-lessen, ter voorbereiding. Dat moest s’ morgens vroeg, voordat ze naar haar werk ging. Al met al werd ze er allesbehalve rustig van. Haar dag zat zó te vol. Moest ze wel naar India gaan? Ze werd overvallen door een grote besluiteloosheid.

Mysore
Op het internet ging ze desalniettemin op zoek naar een geschikt adres in het o zo grote India. Ze kwam uit op de stad Mysore, in het zuiden van dat land. Die stad is de bakermat van de Ashtanga Yoga, ‘poweryoga’. Mysore zag er op het beeldscherm mooi en groen uit. Ze besloot te gaan.

Locals
In april 2016 verblijft Soesma een maand in Mysore en volgt er yoga-lessen. Ze vindt daar gemakkelijk een kamer. Er komen vele yoga-studenten naar Mysore die dan onderdak vinden bij ‘locals’.

‘Shruthi’
Haar kamer bevindt zich in een groot en chique huis, waar een alleenstaande, tamelijk gedistingeerde dame woont, die aangesproken kan worden met ‘madam’. Helemaal alleen is ‘madam’ niet, want er is ook nog een jonge vrouw aanwezig die allerlei huishoudelijke klusjes doet, door madam ‘Shruthi’ genoemd. Opvallend is haar schichtige gedrag. Ze lijkt Soesma voortdurend te ontwijken. Tolk Madam moet voor enige tijd op reis en nadat zij is vertrokken, is Soesma dus alleen in het grote huis, met de huishoudster. Ja, wat of wie is ze eigenlijk? Beetje bij beetje komen de twee tot elkaar. De taal is daarbij een barrière, want Soesma spreekt geen Hindi en de jonge vrouw nauwelijks Engels. De oom van Soesma, die in Nederland woont, brengt uitkomst. Hij spreekt wél Hindi en Soesma belt hem op om met Shruthi te spreken. Haar oom is de tolk, want wat Shruthi hem vertelt, deelt hij mee aan Soesma. Dan wordt duidelijk dat de jonge vrouw tegen haar zin in het huis woont en voor madam werkt maar niet durft te vluchten. Als zeer jong meisje is ze verkocht, nadat haar beide ouders bij een verkeersongeluk zijn omgekomen. ‘Madam is not good’ zegt ze. Moderne slavernij, die overigens niet alleen in India bestaat. Het blijkt dat ze niet ‘Shruthi’ maar ‘Renuka’ heet.

Odanadi
De grote vraag voor bezoekster Soesma is nu: wil en kan ze voor dit meisje opkomen? Ze besluit om in actie te komen, want ‘moest’ ze niet naar India? Dit is haar missie. Veel tijd heeft ze niet meer, want ze zal binnen afzienbare tijd weer naar Nederland moeten terugkeren. Ze komt uiteindelijk in contact met de hulporganisatie ‘Odanadi’, die notabene in Mysore is gevestigd. Dat blijken competente en slagvaardige mensen die de reddingsactie voor Renuka op touw zetten. Veel politie en pers erbij en ‘madam’ staat te kijk, is haar aanzien in de buurt kwijt, is razend en vraagt zich vervolgens af wie haar heeft ‘verklikt’. Soesma maakt zich niet zo’n beetje zorgen over haar veiligheid, want ‘madam’ heeft veel connecties en dus macht. Madam verdenkt Soesma maar ze houdt vol er niets mee te maken te hebben. Renuka wordt ondergebracht in een opvanghuis van Odanadi en lijkt een goede toekomst tegemoet te gaan.

Boek
Terug in Nederland bedenkt Soesma: “Ik móet dit verhaal vertellen. Dit gebeurt met miljoenen”. Ze schrijft over haar belevenissen het boek ‘Madam is not good’, dat ze in eigen beheer uitgeeft. De helft van wat de verkoop opbrengt gaat naar het goede doel: Odanadi. U kunt het boek bestellen: madamisnotgood.nl

Rechtszaak
Odanadi spant een rechtszaak aan tegen ‘madam’ Die wordt vastgezet maar komt op borgtocht voorlopig vrij. Soesma hoopt dat ‘madam’ te zijner tijd voor de rechter (in Hyderabad) zal moeten verschijnen en daarover en de verdere lotgevallen van Renuka zou misschien wel het tweede deel van ‘Madam is not good’ moeten gaan.

Tweede druk
De eerste druk van ‘Madam is not good’ is bijna uitverkocht en Soesma twijfelt erover of ze voor de tweede druk naar een uitgeverij moet. Een uitgeverij vraagt doorgaans een hoog percentage van de opbrengst en zo zou er misschien te weinig overblijven voor Odanadi. Ondertussen geeft ze lezingen in Rotterdam en de regio.

Vlak voordat Soesma weer terugging naar Nederland, beloofde ze aan Renuka Hindi te leren en Renuka beloofde Soesma Engels te leren. Ze zijn vriendinnen geworden. Zie ook: www.odanadi-nl.org


Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)

Lees hier de privacyverklaring Hiermee geeft u toestemming om wekelijks een nieuwsbrief te ontvangen.