Op 22 september 2011 kreeg het woord ‘normaal’ in Nederland iconische betekenis – of misschien liever gezegd ‘para-iconische betekenis’. Wilders beet Rutte toe dat hij eens ‘even normaal’ moest doen, Rutte riposteerde met gelijke munt, en sindsdien heeft en/of is het woord ‘normaal’ een …, ja wat is of heeft het woord eigenlijk? ‘Iconisch’ betekent letterlijk ‘van beeldende aard’. Je ziet of hoort iets, en tegelijk ‘zie’ of ‘hoor’ je in je verbeeld(!)ing er iets bij dat nieuwe betekenis geeft aan wat je ziet of hoort. Boven of naast datgene wat je met je gewone zintuigen waarneemt, word je iets gewaar dat iets onthult waarvan je je voordien niet bewust was geweest dat het er was. Dat bedoel ik met ‘boven of naast’. Maar ‘naast’ is beter dan ‘boven’, want aan aan het begrip ‘boven’ worden soms troebele nevenbetekenissen toegekend in de zin van hoger (en dus vanzelfsprekend moreel beter). Daarvan is in verband met ‘Wilders versus Rutte’ geen sprake en daarom vind ik ‘paraiconisch’ beter. Het woord ‘normaal’ is dus ‘para-iconisch’. Het heeft van zichzelf al een para(!)doxale kwaliteit. Met het woord ‘normaal’ zit je, voordat je het weet, er al naast (!) met je doxa (= mening, oordeel, inzicht).
Op 30 januari kwam het begrip ‘normaal’ op een andere manier in de actualiteit. In NRC Handelsblad herinnerde Herbert Blankesteijn ons eraan dat we elke dag uitvoerig met dit begrip geconfronteerd worden. Hij doelde op het laatste item van het Achtuurjournaal: ‘Weermannen en -vrouwen praten steeds over “normale” temperaturen. Dat is achterhaald door de opwarming van de aarde’. Blankesteijn pleit voor een nieuw normaal. ‘Nieuw normaal’- wéér wat nieuws!
Enerzijds heeft hij natuurlijk gelijk. ‘Wat op dit moment wordt gepresenteerd als een normale maximumdagtemperatuur voor een bepaalde maand is het gemiddelde voor die maand over de periode 1980-2010’, licht hij toe. ‘Er wordt pas een nieuwe “normale temperatuur” berekend in 2020. Dus in 2019 schermt het KNMI nog steeds met dezelfde “normale” waarden als nu, waarin dan de laatste negen jaar niet zijn verwerkt. De meeste van die negen jaren zullen warmer zijn geweest dan de jaren die meetellen in de “normale” temperatuur.’
Vierkanten en driehoeken spelen in sommige occulte en soortgelijke groepen een grote rol. In de figuur zijn de symbolen van de vrijmetselarij ingetekend.
Anderzijds is zijn pleidooi paradoxaal. ‘Een nieuw normaal …’: even dimmen. Het woord ‘normaal’ is afgeleid van het Latijnse ‘norma’, dat winkelhaak, hoek van 90 graden betekent. Het is een vakterm in de oud-Romeinse architectuur. Abstract en concreet komen in dit begrip op een paradoxale (!) manier samen. Een hoek van precies 90 graden komt nergens in de natuur voor; omgekeerd is hij letterlijk en figuurlijk de hoek(!)steen van alle door de mens vervaardigde en in de natuur neergezette constructies.
Dit verhaal is natuurlijk best wel een beetje moeilijk. Het kan ook simpeler. Ergens eind vorige eeuw waren in Limburg overstromingen. Een zorgzame staatssecretaris kwam kijken en kloste met lieslaarzen door een ondergelopen huis.’Dit is echt niet normaal!’, riep de verontwaardigde bewoonster, en de staatssecretaris beaamde dat. De volgende dag werden ze in de krant gecorrigeerd. ‘Nee, mevrouw, het is wel normaal’, schreef wetenschapsredacteur Rob Biersma. ‘De loop van de Maas is door ingenieurs ten behoeve van de scheepvaart veranderd, en als gevolg daarvan hadden ze kunnen en moeten voorspellen dat dit zou kunnen gebeuren’ [ik vertel dit uit mijn hoofd na, houd me aanbevolen voor eventuele correcties]. Kortom, paradoxaal en para-iconisch, en afwisselend moeilijk en eenvoudig. Volgende week schrijf ik hier over paranormaal.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]
recent commentaar