Ik ben voor een paar maanden op vakantie naar Suriname. Een lange vakantie deze keer. Ik heb het vorig jaar al een keer gedaan en het beviel goed. Toen dacht ik, weet je Lita, wat houdt jou tegen om het nog een keer te doen? Ik ben iemand die heel erg leeft in het heden. Wat ik NU kan doen, doe ik meteen. Niet dat het altijd een succes is hoor, want zo gaat het in het leven. Niet alles dat je plant is een succes, maar dat zie ik dan wel weer.
Ik besef wel, zonder het te zwaar te willen maken, dat het leven van 0 naar 50 jaar een stijgende lijn laat zien. En van 50 jaar naar 100 jaar neemt de kwaliteit van leven af. Ik heb het over het algemene beeld, hè. Want mensen leven nu veel gezonder en bewuster dan voorheen. Dus dat is sowieso een voordeel. Ons leven kan gerekt worden. Maar de tendens is dat na 50 jaar je vaker gaat horen dat die en die ernstig ziek is, enz., enz.
Hoe dom zou het zijn om die periode af te gaan wachten. Want een ding is zeker en dat is dat die periode gaat aanbreken, dat je na je 50ste richting je uiterste houdbaarheidsdatum gaat. Tot die tijd moet je de grote dingen die je wilt doen niet uitstellen. Maar gewoon doen. Want geloof mij, als je verrast wordt dan kijk je terug en ga je spijt hebben van dingen die je hebt uitgesteld. Het leven wacht niet. Dat is dus de reden dat ik nu overwinter in Suriname.
Ik heb het geluk dat ik in 2 landen kan leven en van beide landen de mooie vruchten kan plukken. Deze vrucht die ik nu pluk is rondlopen in de zon en van de vriendelijkheid van de mensen kan genieten. Mijn generatie is hier niet meer, dus daar moet ik het niet van hebben. Die zijn de wereld over gevlogen, net als ik, zoals ik naar Nederland ben vertrokken. Maar Lita zou Lita niet zijn als ik niet dagelijks nieuwe vrienden maak.
Ik ben pas een week hier, maar ik loop rond alsof ik hier al maanden zit. Dat komt door hoe jij je als Europeaan opstelt. Heel gewoon en ik pas me aan. Dat is wat de mensen voelen en daarom loopt het contact lekker. Ik heb nu al zoveel uitnodigingen liggen dat mensen zeggen, ben je er dan en dan nog? Ik nodig je uit. Vet, hè? Hoe heerlijk is het om zo je oude dag door te brengen. Ik doe wel jong, maar ben al aardig oud aan het worden. Volgend jaar 60! Oei, ha ha!
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar