Eigenlijk wilde ik over iets heel anders schrijven, maar dat moet dan maar wachten. De actualiteit, die ik meestal even laat bezinken, gaat dit keer voor. Eerst maar eens het stadsinitiatief dat gewonnen heeft, RiF010 in het zonnetje gezet. Dat is nog eens een stadsinitiatief: een wildwaterbaan in het centrum van Rotterdam! Gefeliciteerd. Ik ben er blij om dat nu al, zelfs voordat het stadsinitiatief 2012 af is (de ijsbaan in Kralingen was het winnende stadsinitiatief 2013), er weer een nieuw gekozen is en dit keer een voorstel dat recht doet aan onze stad. Gedurfd en optimistisch, vernieuwend en met water en voor onze jeugd. Niet verboden, maar wel volledig ongeschikt voor oudere jongeren.

Geweldig, want het exotisch en wilde past ook precies bij ons eigen Tropicana, dat nu ongetwijfeld omgetoverd zal worden tot een Balinese strandtent met bijpassend terras. Misschien moet de naam Tropicana op termijn wel omgezet worden in Copacabana? Wie weet, maar dat komt later. Maar nu ik het toch heb over het nieuwe stadsinitiatief, wil ik het stadsinitiatief in wording, onze houten ‘Luchtsingel’, nog even bespreken met het doel daar nog wat van te maken. Wat moet onze stad met deze ruwhouten baan? Buitenstaanders zullen deze ‘bovenloper’ eerder associëren met overblijfselen van onze prehistorische voorouders, die vanaf uitkijktorens op aarden wallen neerkeken op de naderende vijand en overstromingen, dan met een hedendaags stadsinitiatief. Houd ermee op, het is een doodlopende weg. Vorm de bovenloper om tot een modern verheven voetgangerspad van roesvrij staal, dat als een slinger door het centrum heen alle winkels verbindt. Een moderne slingerende Lijnbaan, die voetgangers boven het verkeersgedruis leidt van CS naar RiF010 en de Erasmusbrug. Of naar onze Kralingse Plas. Dat is pas vernieuwend: een stad die bereikbaar is van bovenaf, net zoals de metro de inwoners van Rotterdam-Zuid met die van -Noord met elkaar verbindt. Misschien zelfs aangevuld met hangende tuinen. Dan worden we echt de stad van de toekomst. En wie wil daar nu niet wonen?

Eduard Schuringa