Worst en politiek in de nieuwe wijken in Rotterdam

Morgen gaan we stemmen! En wel op twee lijsten! De ene is voor de Gemeenteraad. De andere is die van 39 wijkraden met hun 620 Rotterdammers die daar kandidaat zijn (lees meer daarover op  rotterdam.nl/apps/rotterdam.nl/meedenken-doen/de-wijk-aan-zet)

Inzake de Gemeenteraadsverkiezingen had ik vorige week al hier geschreven. Ik was, en ben nog steeds benieuwd naar de aandacht die partijen wel of niet geven aan het probleem van de Dak- en Thuislozen. Vandaag schrijf ik daarover verder, maar niet in de tekst van mijn column. Als gevolg van onverwachte complicaties doe ik dat in de rubriek ‘Laat een antwoord achter’ in deze digitale editie van De Ster. Op deze plaats gaat het nu eerst over iets anders.

Sinds 24 februari leven wij in een wereld die voordien ondenkbaar was. Terugdenkend raak ik steeds meer overtuigd dat onze Rotterdam-bestuurders een geniaal profetische visie hadden toen ze een paar maanden geleden die wijkraden instelden. Nepnieuws en desinformatie is van alle tijden, maar wat we in deze dagen hierover meemaken, is ongekend. Breng daarom de politiek zo dicht mogelijk bij de burger: ‘Rotterdammers krijgen meer invloed op wat er gebeurt in hun wijk, waar bewoners via een wijkakkoord meedenken en meebeslissen over wat hun wijk nodig heeft.’ Staat in rotterdam.nl/apps/rotterdam.nl/meedenken-doen/de-wijk-aan-zet

Openheid, transparantie – dat willen we. Maar zonder problemen gaat dat natuurlijk niet. Een klassieke oneliner wil ons doen geloven dat er twee dingen zijn waarvan je niet wilt weten hoe ze gemaakt worden: worst en politiek.

Ik geef een stukje historische reconstructie: ‘Openbaarheid heeft primair betrekking op de uitkomst,  maar slechts beperkt op de totstandkoming van besluiten.’ Dat zei de toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Piet Hein Donner op 3 mei 2011 ter gelegenheid van de Dag van de Persvrijheid. ‘Het is met besluiten zoals Bismarck ooit over wetten opmerkte: “Wetten zijn als worstjes. Je kunt maar beter niet zien hoe ze gemaakt zijn”.’ (Otto von Bismarck [1815-1898] was een Duitse staatsman en een dominant figuur in de wereldgeschiedenis. Als minister-president van Pruisen, van 1862 tot 1890, hield hij toezicht op de Duitse eenwording)

Bismarck heeft inderdaad ooit gezegd: ‘Je weniger die Leute davon wissen, wie Würste und Gesetze gemacht werden, desto besser schlafen sie‘.

Overigens had hij misschien eerder dit gelezen: ‘Laws,like sausages, cease to inspire respect in proportion as we know how they are made.'(University Chronicle van de University of Michigan 27 maart 1869)

Intussen kunnen wij ons inzake de geheimen van de worstmakerij ook dichter bij huis oriënteren. Van oudsher beroemd is de ‘iconische rookworst’ van de HEMA. Die had altijd de reputatie geheim te zijn. Dat is nu allemaal echt anders (lees hierover op https://remcoosculiflowers.com/2022/01/11/hema-rookworst-de-geschiedenis-van-een-nederlands-icoon/). Daar staat zelfs ‘Hoe wordt de HEMA rookworst gemaakt?’

Een dergelijke revolutionaire nieuwe opening in oude geheimhouderij laat ik niet ongebruikt liggen. Ik heb een bijzondere vriendschap met een van de kandidaten in Hillesluis (= een stadswijk uit de jaren ’20 en ’30 op Zuid); zie plaatje. Hij is documentairemaker van professie, ik heb veel begrip voor zijn soort werk want ik heb zelf veertig jaar PGO oftewel Probleem Gestuurd Onderwijs gegeven waarin datgene wat de studenten zelf wilden het leidmotief was.

Nu ga ik mijn Hillesluise vriend voorstellen dat wij samen een, en misschien wel meerdere, ‘iconische’ documentaires gaan maken over hoe in Rotterdam politiek volgens de geest van deze tijd gemaakt wordt.

Hugo Verbrugh

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)