Slagerij Van Linschoten vierde 110-jarig bestaan – zoon David mede-eigenaar
Op woensdagavond 3 oktober jl. vierde Kralingse Slagerij Van Linschoten op grootse wijze haar 110-jarig bestaan. Bij die gelegenheid werd publiek gemaakt dat zoon David compagnon was geworden van zijn vader Hubert en moeder Franny, al per 1 januari van dit jaar. Zie: desteronline.nl/uitbundig-jubileum-110-jaar-slagerij-van-linschoten.
Naar de mening van veel Sterlezers had een artikeltje met foto over het jubileum niet misstaan in De Ster van 9 oktober jl. De Sterredactie geeft hen gelijk. Vandaar dit interview, met Franny, Hubert en David in het piepkleine kantoortje.
Zo vaak gehoord…
Als de Sterredacteur over de oorsprong van de slagerij in 1908 wil beginnen, slikt hij dat, na gesputter van Franny (dat verhaal hebben we al zo vaak gehoord), haastig in en begint over de uitbreiding van de slagerij in 2015. Inderdaad, een gedenkwaardig moment, dat ook veel klanten zich nog zullen herinneren.
‘Bij en in slagerij Van Linschoten in de Lusthofstraat werd woensdag 24 juni twee keer feest gevierd. ’s Morgens om 10 uur ging de deur van de slagerij weer open na de doorbraak naar wat ooit Gall & Gall was. Het winkeloppervlak werd daarmee verdubbeld. (…) Voordat de klanten naar binnen mochten werden ze eerst nog toegesproken door slager Hubert van Linschoten. Hij bracht in herinnering dat zijn grootvader slager werd omdat hij geen bouwvakker wilde worden. Maar zo had hij zich een maand lang wel gevoeld. (…) ’s Avonds vierden Franny en Hubert hun 30-jarig huwelijksfeest – in de slagerij.’ (De Ster dd. 30 juni 2015)
Niet de eerste de…
Franny blijkt toch verder terug in de tijd te willen. Vanaf het 100-jarig bestaan in 2008 viel de slagerij vaak in de prijzen. In 2008 werd Van Linschoten uitgeroepen tot Beste SVO Leerbedrijf (Rieneke en Janneke waren de eerste leerlingen en zijn nog steeds in dienst!) en in 2011 tot Beste Ambachtelijke Slager van Nederland, Daarna kwamen de vele ‘Sterren’, verworven bij vakwedstrijden. Ja, het moet wel duidelijk zijn: Slagerij Van Linschoten is niet de eerste de beste slagerij.
Tinnen kannetje
Hoe zit het eigenlijk met dat tinnen kannetje dat David tijdens het feest op 3 oktober kreeg van zijn moeder? Huberts vader ‘Brutus’ kreeg in 1957 een tinnen kannetje ten geschenke van buurman de heer Huibers van De Marskramer, toen hij de slagerij overnam van zijn vader.
Franny: “21 jaar geleden, in 1997, waren wij aan de beurt. Toen namen Hubert en ik de slagerij over en kregen wij een tinnen kannetje met inscriptie van Huberts vader en moeder”. Zo kreeg David zijn tinnen kannetje op 3 oktober. De twee vorige stonden al bij hem thuis, nu staan er dus drie op een rij.
Hubert en Franny hebben 4 kinderen grootgebracht, Hubert jr., Pieter, David en Ida. Pieter is ‘de allerbeste websitebouwer van Nederland’, Hubert jr. is grafisch ontwerper (maar doet toch graag op zaterdag mee in de slagerij), Ida werkt al weer jaren voor een plaatselijke kinderopvang en David, 28 jaar, treedt dus als enige van de kinderen in de voetsporen van zijn ouders.
David
Daar zag het aanvankelijk niet naar uit, al werkte de jonge David graag mee in de slagerij. Na het voortgezet onderwijs ging hij aan de slag voor een expediteur in de Rotterdamse haven. Daar leek voor hem niet echt toekomst in te zitten, dus ging hij de ondernemers kaderopleiding volgen aan de IVA in Driebergen. (IVA: business-school op mbo- en hbo-niveau. Franny: “daar wordt je goed opgevoed”)
Die opleiding maakte hij met succes af en daarna ging hij de catering in. Nòg was het niet zover. Allengs bedacht hij ‘’t Is een familiebedrijf. Iemand moet het doen!’ Toen hij een jaar of 22 was nam hij het definitieve besluit het slagersvak in te gaan. Dat betekende de slagersvakschool (SVO) en kijken bij heel veel andere slagers hoe die het deden. “Goed of slecht, overal kan je wat leren”, aldus David. Hij ging vakcursussen volgen en kwam ook terecht bij worstenmaker Sterrenburg in Krimpen aan de Lek.
Jaren later leidde dat tot de creatie van het ‘Rotterdams worstenbroodje’, samen met Jordy’s Bakery, ook met een vestiging aan de Vlietlaan in Kralingen. Zeer smakelijk en dus een groot succes. Ook verkrijgbaar in de slagerij!
Franny: “Je moet iets doen, wat niemand doet. Al heb je nog zo’n goed bedrijf”. Zó werd de ‘slagers gin’ bedacht, met pepers en steakkruiden(!). Distilleerderij Onder de Boompjes in Schiedam stookt de slagers gin en die is verkrijgbaar bij Thoms aan de Meent in Rotterdam (niet in de slagerij!). David: “De slagers gin komt het best tot zijn recht bij een mooi stuk vlees”.

David met de ‘slagers gin’
Pekelinjector
Voor superlekkere boerenham en beenham moest fors worden geïnvesteerd in apparatuur, vond David. Zijn ouders waren daarvan niet direct overtuigd. David probeerde vervolgens de ‘pekelinjector’, want daar ging het om, uitgebreid uit bij een collega-slager, tot die daar schoon genoeg van kreeg. De pekelinjector kwam er en bewijst zeer goede diensten. De ham wordt daarvoor 14 uur achtereen op lage temperatuur verhit. Slow cooking dus. Franny: “De mensen komen ervoor terug. Van David moet alles beter en lekkerder!”. Nog een idee van David: Slagerij Van Linschoten levert de vleeswaren voor de lunchpakketten van de ‘Rotterdamse Buurtboer’ en dat worden er steeds meer.
Berliner
Opmerkelijk: toen de worstenmaker van Van Linschoten na gedwongen tewerkstelling in WO 2 terugkeerde uit Duitsland, bracht hij het recept voor de Berliner worst mee, dat tot op de dag van vandaag wordt toegepast. Over geschiedenis gesproken.
Inscriptie
Hubert (58 jr.) zit 40 jaar in de zaak en zijn vrouw Franny (54 jr.) 33 jaar.Terug naar het tinnen kannetje dat David op 3 oktober werd overhandigd. Daar hoort een inscriptie op. Voor David luidt die: ‘Ken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden recht maken’ (Spreuken 3).

Franny en Hubert van Linschoten
Mees
Achterneefje Mees werkt op zaterdag mee in de slagerij. Hij is 14 jaar en vakkenvullen in een supermarkt lijkt hem niks. Hij meldde zich bij Hubert van Linschoten en kon aan de slag. Afgelopen zaterdag sneed hij de grillworst in de ‘worstmakerij’. Het bleek dat Mees de hele herfstvakantie had gewerkt en de Sterfotograaf vond het wel bijdehand om hem te vragen “moet jij niet naar een pretpark?”, waarop het snedige antwoord “voor mij is het hier een pretpark” terugkwam.
Hubert Sr. staat aan het hakblok rustig vlees te snijden als hij dat hoort van Mees en zegt: “Je hebt je toegangsbewijs voor ons pretpark nog niet betaald”. Mees kan er wel om lachen.
www.vanlinschoten.keurslager.nl
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar