Ingezonden mededeling Paul van den Berg
De komende maanden gaat gemeente Rotterdam haar visie uitwerken op de toekomst van het Kralingse Bos. De grootste zegening van Rotterdam. Dat bos dan, niet per se het Rotterdams bestuur. Ons bestuur laat ongevraagd dancefestivals op ons los. Het lijkt mij zinvol en nuttig wanneer de gemeente Rotterdam wéét heeft van de klachten van de omwonenden van het Kralingse Bos, want dat is nu zeker niet het geval, en dat heeft zo zijn redenen.
Het Kralingse Bos is een uniek groot stadspark (100 hectare park/bos en 100 hectare water) dat de laatste tien jaar met zorg en aandacht wordt onderhouden. Er wordt met succes gewerkt om de natuurfunctie en de biodiversiteit te versterken en tegelijkertijd wordt de recreatie goed ondersteund. Het park wordt ook steeds intensiever gebruikt. Meting van 2014: ruim 3 miljoen mensen maken op jaarbasis gebruik van het park, dat maakt een gemiddelde van 8.000 bezoekers per dag. En, een godswonder vind ik zelf, dat gaat bijna altijd goed. Oók wanneer er in de zomermaanden dagelijks een veelvoud van deze achtduizend mensen gebruik maakt van het park.
Alle bevolkingsgroepen
Ik woon er vlakbij, ik kom er vrijwel iedere dag. In pais en vree wordt hier door alle bevolkingsgroepen van alle leeftijden, gezindten en inkomensklassen parallel aan elkaar van natuur en ruimte genoten. Er wordt aan fitness gedaan, aan joggen, hardlopen, wielrennen en ook het onvermijdelijke Nordic Walking. Er wordt paardgereden en er worden hondenbaasjes getraind. Er is een schaapsherder en er werkt een boswachter. Er wordt gezwommen, gevoetbald, gepicknickt door baardknullen met tattoomeisjes en er wordt massaal gebarbecued met halalkip en braadworst, mensen liggen te zonnen en er wordt aan Tai Chi gedaan. Een handvol grauw uitschot zuipt de dagen weg op het bankje het dichtst bij de Albert Heijn en studenten werken op hun laptops in de zon. Er is een manege, een kinderboerderij, een kikkerbadje, er is de mooist gelegen kinderopvang van Nederland, een zandstrand van een halve kilometer lang, en heerlijke schaduw van reusachtige populieren. Een hertenkamp, een klimbos, nestelende ooievaars, pannenkoekhuizen en een oer-Hollandsche frietkeet. Er is een afgeschermd naaktstrandje notabene, er liggen hier de mooiste terrassen van de stad, er zijn zeilscholen, broedplaatsen voor Olympisch zeilkampioenen, kano-clubs, een flinke jachthaven, en het vijf kilometer lange fietspad rondom is perfect geschikt gemaakt voor skaters. Mariniers uit De Esch lopen zwaarbepakt hun trainingsrondes, studenten ondergaan op koele septemberochtenden leeg en uitgeput het restantje van hun dwaze ontgroeningsritueel. De Vrije School wuift hier in extase neuriënd de seizoenen uit en helemaal achterin het bos is zelfs een homo-ontmoetingsplek waar jonge Marokkaanse Rotterdammers liefdevol wat bijverdienen. Generaties Rotterdamse bruidsparen zijn vereeuwigd op de bruggetjes in de romantische zuid-oosthoek van de plas, daar waar de winterfanaten altijd de kinderschaatsbaan maken als het vriest. Scholen sporten aan de plas, duizenden kinderen kregen er natuuronderwijs. De scouting leert hier kinderen zeilen en manieren. Er mogen goddank geen brommers en scooters in het park en heel vaak kom ik op mijn wandelingen rond de plas de mild glimlachende burgemeester Aboutaleb tegen op zijn steady rondje joggen. Ook hij houdt van het park.
Bongospeler
Veel lawaai kwam er de laatste decennia eigenlijk niet van die vierkante kilometer Kralingse Bos & Plas. Ja, zo af en toe blèrt een al te enthousiaste speaker bij een roei- of zeilwedstrijd de zondagochtend bij brokken aan gort. Het lawaai van de trage helikopters die de jaarlijkse marathon begeleiden verwens ik soms hartgrondig. En die Afrikaanse bongospeler op de steiger die al sinds 2012 alle zwoele zomeravonden van Kralingen verkloot met zijn doordringende getrommel, die mag nou wel eens een bekeuring. Net als die gasten met een veel te harde draagbare versterker. Gewoon een beetje handhaven zou volstaan.
Geluidsterreur
Dit valt echter allemaal in het niet bij de geluidsterreur van de reeks aan dancefestivals in het park waarvoor de gemeente Rotterdam sinds een paar jaar vergunningen afgeeft. Deze zomer zijn er al vijf dagen geweest waar de beukende trance-herrie tot in de wijde omtrek van het bos te horen is geweest. Niet een uurtje dus, maar meteen twaalf volle uren lang. Van 11 uur in de ochtend tot 11 uur in de avond wordt er dan een niet aflatend zenuwslopend gebonk uitgestort over de wijken Kralingen, Crooswijk, Nieuw Terbregge en Prinsenland. Ik woon hemelsbreed achthonderd meter van deze locatie en ik meet op mijn iPhone om tien uur ’s avonds 70(!) decibel in mijn tuin. Twaalf uur lang non-stop bonk bonk bonk bonk en zware bassen die resoneren op mijn trommelvliezen en ín mijn huis. Onontkoombaar. Hoe normaal vindt een lokale overheid het dat de plusminus 7.500 bezoekers van een festival minimaal 80.000 wijkbewoners teisteren met wezenloos machinaal gebeuk?
Handhaven?
De voorzitter van de Gebiedscommissie Kralingen-Crooswijk vind die festivals zelf ook lawaaiig maar meldt dat er gek genoeg formeel maar weinig klachten binnenkomen bij DCMR. Wát zegt u? DCMR ja, de Milieudienst Rijnmond, want daar vallen geluidsklachten tegenwoordig onder. Wanneer u aan het eind van uw Latijn de politie belt omdat er ergens in de horeca in uw buurt onverdraaglijke geluidsoverlast wordt veroorzaakt, dan verwijst onze handhaver naar de DCMR, wánt horeca en dús vergunning en dáarom geen politiezaak. Wanneer je als wanhopige burger, horendol van het gebonk, naar een ambtelijke dienst wordt doorverwezen, dan zinkt de moed peilloos diep in je schoeisel. Maar goed, u houdt even vol, die DCMR heeft zowaar een 24-uurs telefoonlijn. Dat líjkt heel wat maar bij navraag: DCMR heeft op een zomerse zaterdagavond welgeteld twéé controleurs rijden in het gebied tussen Ridderkerk en Hoek van Holland. Deze geluidsbromsnorren kunnen bij overtreding een bestuurlijke sanctie voorbereiden. Een boete of een waarschuwing. Denkt u dus vooral niet dat ze de muziek even wat zachter kunnen zetten ergens. Dat gebeurt überhaupt niet meer. Handhavend optreden, júúh, gètsie!
Zowel bij politie als DCMR vraagt men u bij een klacht standaard wáár die geluidsoverlast dan precies vandaan komt. “Ja, weet ik veel, ik hoor al zes uur lang gekmakend continue gebonk ergens vandaan komen”. Ambtenaar: “Als u niet weet waar het is kunnen wij natuurlijk ook niks doen!”. En dan is het dus geen melding, lekker handig voor de instanties, een klacht die niet telt, altijd fijn voor de statistiek. Het gaat goed met de maatschappij! Jawel hoor, tóf! Het geniepige hier is de valse suggestie dat als u zou weten waar het geluid precies vandaan kwam, dat ze er dan iets aan zouden doen, wat dus niet waar is.
Vergunning
Maar, meestal verklaart de politie bij een telefonische melding van geluidsoverlast opgewekt: “Ja hoor, dat klopt, dat is in het Kralingse Bos, maar ze hebben een vergunning mevrouw, het is het Rave Your Fucking Brains Out Festival”, of iets soortgelijks. Dus, dat is óók al geen genoteerde klachtmelding, want alles officieel geregeld toch? U laat het even tot zich doordringen. Uw overheid deelt vergunningen uit voor krankzinnige herrie in uw woonwijk. Hoe machteloos kun je je voelen? Gaat u deze klacht voortzetten? Ik niet. Ik neem een aspirientje en vouw een kussen om mijn hoofd dat zich langzaam vult met moordgedachtes.
Drugs
En, nóg zoiets: zo’n festival moet ingericht. Groot materieel verwoest de grasmatten en fietspaden en blokkeert voor de dagelijkse parkgebruikers de vrije toegang een week van tevoren en een week daarna. Honderden meters naargeestige rijplaten en hekwerken met zwart plastic maken van het park een Sperrgebiet van controles en bewaking, alles op scherp voor eventuele calamiteiten. Op de dag van het festival waarschuwt flitsend een groot electronisch bord voor controles op drugs. Niet dat het helpt. Alle bezoekers zijn aan pillen of snuif want dat is de manier om die monotone klapstamp met plezier te kunnen ondergaan. Een dag eerder al hing de toegangsweg van het park vol (illegale) posters gericht op de doelgroep: aankondigingen van de tientallen events waar de hard-core dance-fan deze zomer óók al terecht kan. Na afloop van het festival verspreidt zich urenlang een luidruchtige menigte door de wijk, overal pissend, overal schreeuwend, chillend bij hun (wild) geparkeerde auto’s tot het licht wordt. Op zondagmorgen ligt tot diep in Kralingen alles bezaaid met dance-flyers, gebroken glas, flesjes, blikjes en ander afval. Overal dingen kapot getrapt, fietsen hangen in de bomen. Heerlijk cultureel allemaal!
Conclusie: waar die drie miljoen jaarlijkse gebruikers van het Kralingse Bos maar zeer sporadisch overlast veroorzaken en zorgvuldig met het park omgaan, daar heeft het relatief kleine festival-publiek totaal schijt aan de omgeving. Het zal deze doelgroep een rotzorg zijn waar ze uit hun plaat kunnen gaan. Kijk rond op de dag na zo’n festival. Je kunt niet anders dan verbijsterd vaststellen: een georganiseerde sprinkhanenplaag. Een kaalgevreten feestplek. Schade in wijk en park buiten proportie, inzet aan publieke middelen idem.
Maasvlakte
Er zijn iedere zomer ruim 800 muziekfestivals in Nederland. Voor alleen al de dance-liefhebbers is er met 160 festivals keus genoeg. Als Rotterdam per se ook de hoofdstad van hard-core beukherrie wil zijn dan investeert ze beter in een permanente festivallocatie op de Maasvlakte of in een potdichte bunker ergens in de havens. Liever niet van mijn belastingcenten zou ik zeggen, maar vooruit.
Het Kralingse Bos ligt niet meer zoals vroeger aan de rand van de stad maar intussen middenin bebouwing. De niet geringe natuur- en recreatiewaarden in het park zouden ermee gediend zijn om hier juist een Algeheel Park Lawaaiverbod in te stellen. Dát zou pas hip en trendy zijn, een stiltepark! Die 3 miljoen stadse parkgebruikers zijn dan in meerderheid straalgelukkig en de aanpalende wijken voor altijd tevreden.
Nieuw Kralingen
Er is onlangs een nieuw woongebied aangekondigd aan de noordwestkant van het bos, woningen in de hogere prijsklasse, ‘Nieuw Kralingen‘. Het sjieke Kralingen breidt uit. Zo gaat dat. De Bosdreef wordt er zelfs voor omgelegd zodat deze nieuwe bewoners directe toegang hebben tot het Kralingse Bos. Een prachtig verkoopargument is dat want het ís ook waardevol. Maar die mensen gaan daar niet wonen natuurlijk, wanneer er op tweehonderd meter van hun duurzaam ontworpen villa zes keer per jaar een dancefestival wordt georganiseerd waar ze verplicht dagenlang een gekmakende housebeat van 100 decibel mogen ondergaan, en waar ‘hun’ deel van het park bij ieder event weer voor een paar weken grondig verwoest wordt.
Onderzoek verplicht
Ziet u het liever anders? We kunnen wel degelijk iets doen. Laat u horen bij de nazomerse vergaderingen van de gebiedscommissie. En meldt a.u.b. ALLE geluidoverlast steevast bij DCMR. Een mailtje sturen kost u misschien vijf minuten maar bij voldoende klachten (15!) is onderzoek verplicht en worden alle betrokken instanties ingeschakeld.
Ze zullen het geluid die avond heus niet zachter zetten, maar vanaf nu dancefestivals weren, dan kan bést.
Website: www.dcmr.nl
Paul van den Berg
www.boomberg-art.nl
Dit artikel is mij uit het hart gegrepen. Wij wonen aan de Jericholaan en ik heb de geluidsoverlast als erg hinderlijk ervaren en het heel erg gevonden dat het bos, met name het gras zo vernield was. Ik hoorde ook andere laanbewoners hierover klagen.
Ik had eigenlijk in mijn herinnering dat een aantal jaren geleden was besloten zulke evenementen hier helemaal niet te houden, alleen het CHIO..
Het is inderdaad zo dat een flink aantal jaren geleden besloten en vastgesteld is dat geen grootschalige evenementen in het Bos zouden mogen plaatsvinden. Voor het CHIO werd een uitzondering gemaakt maar daar waren wel flinke voorwaarden aan gesteld zoals het weer in orde brengen van eventueel beschadigd groen. Kleinschalige evenementen relevant aan het karakter van het Bos was wel toegestaan uiteraard ook weer met de nodige vergunningen. Ik krijg de indruk dat m.n. Festivals Rotterdam het Bos steeds meer wil gaan gebruiken voor grootschalige evenementen waar veel mensen op af komen, veel harde muziek wordt gespeeld/gedraaid en totaal niet relevant zijn. Eerder absoluut schade brengen door het gebruik (natuur beschadigingen)) en door het geluid (schadelijk voor dieren). Het Bos en de Plas liggen midden in een behoorlijk dicht bewoond gebied, het water draagt het geluid, dus niet alleen de dieren in het Bos, maar ook voor de mensen (bewoners) van de (verre) omgeving ondervinden onacceptabele last.
En zeker niet vergeten … door die concerten wordt een groot gedeelte tot de toegang bij het Langepad naar het Bos resp. het strandbad belemmerd zo niet afgesloten door hekken, vrachtauto’s trekkes etc. Het verkeer en het parkeren op/in het Langepad en omgeving is dan voor de “reguliere” recreant (Bos, Plas en strandbad)een crime of wel gewoon op z’n Rotterdams ’n zooitje.
Ik zou de leden van de Gebiedscommissie verzoeken eens na te gaan denken om weer een soort “overleg Kralingse Bos/Plas” op te richten bestaande uit de vertegenwoordigers van de verenigingen, clubs, gebruikers van Bos en Plas als een advies/overleg orgaan. Ik stel me in elk geval beschikbaar.
Wat jammer dat er toch altijd weer mensen zijn die een ander niets gunnen. Over muzieksmaak valt niet te twisten. Je mag het lelijk vinden maar zo hard was de muziek nou ook weer niet. Wat maken die 5 dagen in een jaar nou uit. 360 dagen lang heb je er geen ‘last’ van.
Waarom moeten zoveel mensen last hebben van een idee van een paar?nu een reggae festival al vanaf de middag een bas dreunend door mijn huis.ramen potdicht en 28 graden buiten.bedankt hoor.
Maasvlakte is een veel betere plaats voor dit soort festivals 1 weg naar binnen en naar buiten makkelijk controleerbaar en beheersbaar niemans last van.net bij dmcr klacht ingedient je moet ergens beginnen.