Zaterdag 14 februari 2015 was er een grote brand in Kralingen-West, zelfs te zien vanaf de Erasmusbrug. Buurthuis Vredenoord stond in brand, ooit gebouwd voor voor de buurt op de brandgrens van Rotterdam. De buurt die gespaard bleef voor het bombardement in mei 1940 herbergde drie scholen en bewonersclub Vredenoord. Toen deze buurt wegens de stadsvernieuwing werd gesloopt, werd na veel overleg met gemeente, B.S.W., scholen, B.V.K. en de bewonersclub besloten dat het nieuwe clubhuis op de plek zou komen van de brandgrens. Het was heel bijzonder, een basisschool, gymzaal en een vrijwilligersclub in één gebouw op een bijzondere plek. Dat vertelde in 1981 wethouder Den Dunnen in zijn toespraak bij het slaan van de eerste paal. Met twee kinderen van de school hebben hij en ik, als voorzitter van Vredenoord, de eerste paal geslagen. Het werd een prachtig gebouw. De opening van de club werd gedaan door wijkagent Terpstra en Willem van Hanegem.

Er is heel veel gedaan in de school en gymzaal, waar ook andere scholen gebruik van maakten. Club Vredenoord was het hart van de wijk waar van alles gebeurde. Ik zei wel eens na de rellen in de voorsteden van Parijs, dat zal bij ons niet gebeuren, want wij waren streng voor jongeren maar hielden wel van ze. Het was een bijzonder gebouw van architect Harry Völker met veel hout in combinatie met steen. Er kwamen studenten kijken, omdat het iets nieuws was, volgens Harry. Maar bij een brand gaat het wel goed mis, is nu gebleken. Het clubhuis is gesloopt. De gymzaal en de school, die pas verhuisd is naar de Taborstraat, stonden leeg en wat er nu gaat gebeuren is niet bekend. Club Vredenoord is in 2007 gestopt met het clubwerk. Een paar vrijwilligers van Vredenoord verleenden medewerking bij de EHBO-lessen en de schaakclub. Buurtwerk (sociaal cultureel werk) trok erin, met naschoolse opvang, hulp bij taal, sport na schooltijd, maar het was ook een ontmoetingsplek voor iedereen. Als beroepskracht was er Jos Jonkergouw. Zij was er altijd en het werd steeds drukker. Dat vertelde zij mij toen we koffie dronken in het Kralingse Bos waar wij napraatten over de brand samen met Monica van Haastrecht en Carole Hietbrink. Maar wat nu? Het hart van de buurt is weg, zei Jos. Gaby, Bob en zoon Eelco Struik, die de sport deed en vlakbij de club wonen, kunnen het nog steeds niet geloven en vragen zich af waarom en wat er is gebeurd. Na de brand in 1940 zag ik de skeletten van huizen die verbrand waren en mijn oude club ziet er nu net zo uit, maar ik dacht toch: deze buurt redt het wel met nieuwe en oude mensen in een tijd die heel anders is, maar liefde voor elkaar is er nog steeds.

Greet Wijs