Er zijn landen die onder druk staan door de aanvallen van groeperingen die in de naam van de islam zeggen te opereren en alleen maar haat en verderf zaaien. Die mensen hebben geen idee wat voor schade ze aanrichten. Het gaat ten kostte van hele landen die er de dupe van worden.
Welnu, ik wilde mijn kinderen een vakantie aanbieden. Om twee redenen. Ik weet dat wij mensen meestal alleen goed gedrag belonen. Dus, als er grote dingen plaatvinden. Als er grote successen geboekt worden. Ik kijk veel verder en heb daarom een andere policy en dat gaat zo: beloon kinderen als ze succes hebben, maar beloon ze ook als ze een tegenvaller hebben. Bij ons was het zo dat mijn oudste zoon is geslaagd voor zijn HBO Sportmarketing / Commerciële Economie. Hij heeft zijn bachelor gehaald. En mijn jongste heeft een tegenvaller, een blessure aan zijn knie, terwijl hij profvoetballer wil worden. Om hem te steunen en te willen zeggen: ik sta ook nu achter je, heb ik ze beloofd om samen op vakantie te gaan. .
Wij moesten een vakantie boeken en kwamen uit op een mooi resort in Tunesië. Alles was geregeld. Wij zouden daarheen gaan. Twee weken voor ons vertrek werden wij opgeschrikt door het nieuws dat er daar aanslagen hadden plaatsgevonden. Er werd afgeraden naar dat land af te reizen. Achteraf denk ik: triest voor de mensen in Tunesië die het juist moeten hebben van de toeristen. Die verdienen nu niks, want de toeristen blijven massaal weg. Wij kregen netjes een mail van het reisbureau dat wij de reis gratis mochten omboeken. Na lang zoeken werd het Egypte. Het resort zag er heel mooi uit. Van alle gemakken voorzien. Zon, zee, strand, zwembad. Alle ingrediënten om een heerlijke vakantie te beleven. Ik wist het, daar wilde ik heen. Heel even was ik gaan twijfelen toen mijn omgeving liet doorschemeren of ik wel zeker wist dat ik naar nog zo een land wilde waar veel potentiële aanslagplegers wonen. Mijn kids waren echter sterker dan ik en zeiden: mama, het reisbureau geeft aan dat er niks aan de hand is, dus hou je daaraan vast. Wij vertrokken opgewekt en vielen van de ene verbazing in de andere. In de goede zin van het woord. Het resort / hotel was mooi en groot. Ik vroeg meteen hoe laat ik op moest staan om mijn handdoek op een ligbed te kunnen plaatsen om er zeker van te zijn dat ik een plek zou hebben bij het zwembad. Dat hoefde allemaal niet want er waren vier zwembaden, ligbedden genoeg. In no time voelden wij ons thuis. De Egyptenaren waren zo lief en behulpzaam. Alsmaar lachen. Hard werkend en toch blijven lachen.
Wij zaten op een plek die El Gouna heet. Dat is een luxueuze vakantiestad, in 1989 gesticht door een rijke man die daar een grote zandvlakte had gekocht. El Gouna ligt aan de Rode Zee, met een klein eigen vliegveld en een ziekenhuis. Er zijn veel hotels, maar er gaan ook steeds meer mensen wonen, voornamelijk rijke westerlingen. Het is open voor buitenlandse toeristen en wordt tijdens de vakantieperioden ook druk bezocht door Egyptenaren uit bijvoorbeeld Caïro en Alexandrië. De stad bestaat uit diverse eilanden, gescheiden door kanalen en met elkaar verbonden door bruggen. Het wordt wel het Egyptisch Venetië genoemd. De stad heeft een 18- holes golfbaan en een jachthaven waar zeewaardige jachten aanleggen. Je kunt soms zwemmen van eiland naar eiland en dat hebben wij ook gedaan. De afstand tot het internationale vliegveld Hurghada, is 22 kilometer. El Gouna word gerekend tot een van de mooiste plaatsen in Egypte.
Je kan de stad maar langs één weg binnenkomen, met een slagboom. Heel veilig. Alles daar was mooi. Maar die rijke man heeft ook voor zijn landgenoten, die daar werken, gezorgd, want hij heeft huizen gebouwd waar ze kunnen wonen, zodat ze niet elke dag ver hoeven te reizen. Na het toeristenseizoen verlaten de arbeiders die plek en gaan ze terug naar hun families met het verdiende en gespaarde geld.
Wat mooi is het dat de stichter van de stad een christen is. Hij heeft een grote kerk laten bouwen, niet ver van de moskee, zodat iedereen gewoon een christen kan zijn en naar de kerk kan. Want in Egypte wordt het de christenen moeilijk gemaakt. Er zijn al 144 kerken in brand gestoken. Geld maakt veel mogelijk. Je ziet het: de stichter van El Gouna zet gewoon een kerk neer.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]
recent commentaar