Soms lijkt het erop dat we steeds minder van het buitenland moeten hebben. Dat we denken dat wat bij ons goed is bedreigd wordt door het slechte en foute van buitenaf. Een Bulgaarse inbreker dient harder gestraft dan een Nederlandse. Een buitenlandse crimineel moet worden weggestuurd, een Nederlandse mag blijven. In dat kader is het ook wel eens leuk om eens iets goeds te horen uit het buitenland. Zo las ik in een ochtendkrant dat Zwitserland vorig jaar zowel een hogere economische groei als een hoger percentage buitenlanders (28%) had dan de EU. Dat geeft de burger weer moed: meer buitenlanders meer groei. Spreekt mij erg aan omdat dat natuurlijk ook geldt voor onze deelgemeente.

Nieuwe buitenlandse ondernemers, bakkers en restaurants hebben de winkels gevuld die leeg kwamen toen de Nederlandse eigenaren met pensioen gingen. Gaat u maar eens kijken in andere gemeenten (Schiedam of zo), wat er gebeurt als de winkels leeg blijven. Geen groei, krimp. Ongezellig en het geeft een onveilig gevoel. U begrijpt dat het leven voor mij dan ook geen zin meer had toen ik hoorde dat Donner (Polare voor de nieuwe immigranten) failliet was. Gelukkig is er weer hoop. Daar moeten we toch niet aan denken? Een stad zonder winkels. Alles inkopen via internet. Eten en drinken, boeken en dvd’s, kleren en reizen. Toch is dat niet te stoppen. De winkelvoorraad van een webshop is bijna oneindig, terwijl het me toch geregeld overkomen is dat de winkel hier iets niet meer had. Ook heb ik onlangs een reserveonderdeel voor een douche, dat hier nergens meer te krijgen was, simpelweg bij een webshop gekocht. Bij aflevering bleek dat onderdeel (dat nog geen tientje kostte) rechtstreeks vanuit Duitsland was geleverd. Weer had het buitenland mij gegeven, wat we in onze Kralingse- Crooswijkse winkels niet hadden. Het moge duidelijk zijn. Ik houd van ons gebied, maar ik kan niet zonder alles wat er buiten ligt. Denk daaraan als u gaat stemmen op 19 maart. Navelstaren mag, maar als je niet oppast zie je alleen je eigen navel.

Eduard Schuringa