Goed nieuws voor de mensen die van bizarre zaken houden en daarom op vakantie gaan naar exotische landen. Dat hoeft u dit jaar niet. Zelf hoor ik ook bij die groep en heb mijn dosis lol gekend. Zo werd ik in Singapore, in een groot stadspark, getroffen door het bordje ‘Don’t write on the plants’. Ook het bordje ‘If you enter the palace, you will be kicked out’ hoort voor mij in de Top-10 van redenen om naar een ander land te gaan. Geweldig, kom er maar eens op. Maar, ik heb het gevoel dat het hier in onze stad ook leuk gaat worden. Het jaar is in ieder geval goed begonnen. De milieuzone. Auto’s goedgekeurd voor rijden op Nederlandse wegen mogen Rotterdam niet in omdat ze te oud zijn. De eigenaar kan een nieuwe auto kopen. Mocht hij daar geen geld voor hebben, dan moet hij zijn auto buiten de milieuzone stallen. Ik schreef hier al eerder over, maar het blijft geweldig. Vorige week werd ik geconfronteerd met weer een stukje uitvoering van Rotterdams beleid.

Dit keer op een terras in Prinsenland. Op dat terras hing een bordje ‘Wegens boete is roken op ons terras niet toegestaan, excuses voor het ongemak’. Nu heb ik het niet zo op rookverboden, maar een rookverbod op een terras kende ik nog niet. Ik weet, als niet-roker, niet beter dan dat het terras is voor rokers, omdat je binnen niet meer mag roken. Dus ik erop af. Nu wat bleek? Op het terras stonden in de hoek twee parasols. Zodra die parasols uitgeklapt worden, verandert, volgens de gemeente althans, het terras in een tent. En dat is gebeurd. En in een tent mag je niet roken. Nu zit ik vaak ’s avonds op een ander terras onder een parasol met een brander eronder en kaarsen en daar wordt naar hartenlust gepaft. Maar goed. En waarom wordt ik hier nu zo blij van? Omdat het middenstandertje pesten weer terug lijkt te zijn. Toen V&D eind vorig jaar failliet ging, bezwoeren alle gemeenten elkaar dat ze de middenstand zouden steunen: lager parkeergeld, minder regels en meer aandacht. Even was ik er ingetrapt, maar ik ben weer thuis.

Eduard Schuringa