Foto: © David Rozing
De kop van de Honingbijstraat is opgefleurd met een muurschildering. Gemaakt door Edoardo Trionfera, die ervoor in de geschiedenis van de Vlinderbuurt dook. ‘Ik wil graag een verhaal vertellen.’
Hij wandelde er vaak langs, op weg naar zijn atelier in Rotterdam-Noord: de lila geverfde muur op de kop van de Honingbijstraat. ‘Die kleur, het paste gewoon niet in deze omgeving.’ Ter illustratie wijst Edoardo Trionfera om zich heen: ‘Er is hier helemaal niets lila!’
Als kunstenaar zag hij daarnaast ook de mogelijkheden: ‘Het was voor mij ook een leeg canvas, waar je iets heel moois op kunt maken.’ Dus ging hij met omwonenden in gesprek. Zouden zij het zien zitten als hij op dat paarse vlak een muurschildering zou maken?
De buurt juichte het toe. Eén van de buren hielp hem bij het aanvragen van subsidie bij de gemeente. En samen met de omwonenden maakte hij een ontwerp.
Gasfabriek
Edoardo dook hiervoor ook in de geschiedenis van de wijk, vertelt hij. Hij leerde dat er ooit een grote gasfabriek stond aan de Oostzeedijk. Dit complex werd grotendeels verwoest tijdens het bombardement van 1940. Later werd hier de Vlinderbuurt gebouwd. En vervolgens bleek er een grote bodemsanering nodig, omdat de grond flink verontreinigd bleek.
Edoardo: ‘Ik vind het belangrijk dat zo’n muurschildering past in de omgeving. En dat het een verhaal vertelt.’ Dus maakte hij een ontwerp waarin heden en verleden samenkomen. De grijze banen in zijn schildering herinneren aan de geschiedenis, zo is in de linkerbovenhoek de vroegere fabriek te herkennen.
De kleurrijke banen in het kunstwerk laten juist het heden en de toekomst zien: een vader met een zoon op zijn schouders. Edoardo: ‘Dat is de neverending story van ouderschap, vaderschap. Ik ben zelf 1,5 jaar geleden vader geworden, mijn zoontje is hier in Kralingen geboren. Ik vond het mooi om dat erin te verwerken.’
Complimenten
Er rijdt een buurtbewoner langs. Ze draait haar raampje naar beneden en steekt haar duim op naar Edoardo. ‘Mooi geworden’, roept ze. Hij glimlacht trots. Zegt dan: ‘Ik kreeg tijdens het schilderen ook alleen maar positieve reacties. Er waren zelfs mensen die het al mooi vonden, toen ik alleen nog maar wat hulplijnen op de muur had gezet.’
Dan vertelt hij over twee oudere dames die hij ontmoette toen hij het kunstwerk aan het afronden was. Het waren zussen, allebei in de zeventig. ‘Ze zeiden dat het bij hen weer herinneringen opriep aan het oude Kralingen, toen de fabriek er nog stond.’
Juist dat soort opmerkingen, doen hem goed. ‘Deze muur is dan wel door mij geschilderd, maar het is niet van mij. Het is van de buurt.’
Meer Edoardo
Het kunstwerk aan de Honingbijstraat is niet het eerste kunstwerk van Edoardo in Kralingen-Crooswijk. Eind vorig jaar verfraaide hij ook een muur aan de Boerschaplaan, in opdracht van Havensteder.
Het kunstwerk in Kralingen-West werd mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van de gemeente en Cultuur Concreet. Ook een goed idee voor uw buurt? Vraag dan ook een subsidie aan, u leest er meer over op mijn.rotterdam.nl of opzoomermee.nl.
(Persbericht wijkraad Kralingen – Crooswijk)
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar