… wat jij niet mag weten, … niet durft te weten, …. ‘. Bestaat objectieve, neutrale journalistiek?
Ja en nee. Nee, want de kennis- en wetenschapsfilosofie heeft lang geleden bewezen dat alles tegelijk objectief, subjectief en intersubjectief is. Maar ook ‘Ja’ want alleen al het authentieke streven naar neutrale journalistiek voldoet voor dit voorlopige antwoord.
Onlangs kreeg ik een boek in handen waarin ik materiaal vond voor discussie over dit voorlopige antwoord. Het is ‘De Aanval op het Westen’ van Douglas Murray (Uitgeverij Houtekiet, Antwerpen). Van de site van bol.com haal ik: ‘Het is vandaag hip om niet-westerse culturen te vieren en westerse culturen te minachten. Een deel hiervan is een broodnodige historische rechtzetting, maar veel ervan ondermijnt juist de dynamieken die vorm hebben gegeven aan de grootste, meest humane beschaving ter wereld. In De aanval op het Westen laat internationaal bestsellerauteur Douglas Murray zien hoeveel goedbedoelende mensen zich hebben laten misleiden door hypocriete en inconsequente antiwesterse retoriek. Immers, als we de ideeën van Kant, Hume en Mill moeten verwerpen vanwege hun opvattingen over ras, moeten we dan niet ook Marx, wiens werk doorspekt is met racistische beledigingen en antisemitisme, terzijde schuiven? In het Westen moet nasmeulend racisme nog worden gedoofd, maar hoe zit het met het racistische inferno dat woedt in het Midden-Oosten en Azië? Het zijn niet alleen oneerlijke intellectuelen die zich bedienen van té gemakkelijk denkwerk, maar ook slechtbedoelende naties en mensenrechtenschenders die hopen de aandacht af te leiden van hun eigen schurkenstaten. Dictators die hun eigen volk afslachten, springen maar al te graag op de kar en imiteren de taal van antiracisme en pro-rechtvaardigheidsbewegingen.
Als het Westen wil overleven, moet het worden verdedigd. ‘De Aanval op het Westen’ is niet alleen een scherpzinnige weerlegging van dwaze antiwesterse argumenten, maar ook een rigoureus pleidooi voor de beschaving zelf.’ 
De auteur is een veelzijdig actieve en zeer bekende publieke figuur in Engeland. Op zijn officiële site is zelfs een venster waar iedereen zich meteen kan melden met commentaren op zijn werk. Daar schreef ik (uiteraard in het Engels) in een commentaar, dat ik hieronder ’terugvertaal’ in het Nederlands, het volgende: ‘Over één thema heb ik commentaar en ik zou het waarderen als u me zou antwoorden. Ik bedoel de passage in de Conclusie, blz. 230-243 in de Nederlandstalige uitgave: ‘Ik zie mezelf niet echt als blank en ik wil niet gedwongen worden in zulke termen te denken. Maar als u mij in het nauw wilt drijven, laat mij dan zo goed mogelijk antwoorden… Zo had Rufo (wikipedia.org/wiki/Christopher_Rufo) die vraag kunnen beantwoorden; “Alle culturen van alle tijden hadden en hebben nog steeds een of ander, hoe vaag en nondescript ook, idee over een voortbestaan na de dood waarin op een of andere manier reïncarnatie, en dus op zijn minst de kans op «terugkomen», een rol speelt. Alleen de Westerse cultuur heeft dat uitdrukkelijk niet. Hier is het agnosticisme «wij kunnen niets weten over een eventueel hierna en zoiets is er ook niet» overheersend. Dat maakt dat, strikt logisch bezien, de Westerse cultuur inherent essentieel racistisch is”’.
Van Murray heb ik nog geen antwoord gekregen. Ik heb nu ook Houtekiet vooraf deze tekst gestuurd met een verzoek om reactie. Tot het moment waarop ik deze tekst naar De Ster moest sturen, heb ik geen reactie ontvangen.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar